حدیث عید غدیر

امام باقر علیه السلام از رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل می‌کند که ایشان فرمود:
مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَجُوزَ عَلَى الصِّرَاطِ كَالرِّيحِ الْعَاصِفِ وَ يَلِجَ الْجَنَّةَ بِغَيْرِ حِسَابٍ فَلْيَتَوَلَّ وَلِيِّي وَ وَصِيِّي وَ صَاحِبِي وَ خَلِيفَتِي عَلَى أَهْلِي وَ أُمَّتِي عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ وَ مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَلِجَ النَّارَ فَلْيَتْرُكْ وَلَايَتَهُ فَوَ عِزَّةِ رَبِّي وَ جَلَالِهِ إِنَّهُ لَبَابُ اللَّهِ الَّذِي لَا يُؤْتَى إِلَّا مِنْهُ وَ إِنَّهُ الصِّرَاطُ الْمُسْتَقِيمُ وَ إِنَّهُ الَّذِي يَسْأَلُ اللَّهُ عَنْ وَلَايَتِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ؛
هرکس دوست دارد مانند تندباد از پل صراط عبور کند و بدون حساب وارد بهشت شود، پس لازم است که جانشین، وصی، یار و همراه من علی بن أبی طالب را دوست بدارد. همچنین هرکس دوست دارد وارد دوزخ شود، سرپرستی او را رها کند. به عزت و جلالم سوگند، علی علیه السلام در خداست که کسی از غیر آن نمی‌تواند وارد شود، او راه مستقیم است و خداوند در روز قیامت از ولایت او سؤال خواهد کرد.
الأمالی (شیخ صدوق)، ص 288.