5. پژوهشهای خویش را پس از نگارش نهایی و برای مطالعه و بازنگری و برخورداری از صحت و دقت بیشتر، دست كم به دو تن و با دیدگاه پژوهشی و نگارشی و با دو ویژگی دقت داشتن و وقت گذاشتن، بدهید.
البته چه شایسته است - اگر نگوییم بایسته است - هدیه‌ای نیز برای انجام دادن این دو كار و برای این دو بزرگوار در نظر بگیرید و یا به گونه‌ای دیگر و بهتر، این زحمت و خدمت را جبران نمایید و در هر دو صورت، آیه 61 سوره «مؤمنون» ، «اولئك یسارعون فی الخیرات وهم لها سابقون» ، را فراموش نكنید كه خوش گفته اند: «آش از دهان كه افتاد، از مزه خواهد افتاد.»
6. در تحقیقات و تالیفات خود و متناسب با مطالب و مخاطبان آن، از مواد و مطالب زیر به عنوان استناد و یا استشهاد استفاده نمایید:
یك. آیات قرآن؛
دو. روایات معصومان علیهم السلام؛
سه. اصول منطقی و قواعد عقلی؛
چهار. قوانین تجربی و نظریات علمی؛
پنج. نظریات و سخنان بزرگان دین و دانش؛
شش. اشعار؛
هفت. داستانها و خاطرات؛
هشت. آمار و اخبار؛
نه. تمثیلات و امثال و حكم؛
ده. طنزها و لطیفه‌ها.
7. چنانچه در تحقیقات و تالیفات خویش، از آیات قرآن كریم و روایات شریف معصومان علیهم السلام استفاده می‌نماییم، به این ظرایف و لطایف، خوب بنگریم:
یك. در برداشت از آیات و روایات دقیق باشیم و به كتابهای معتبر تفسیری مراجعه نماییم.
دو. در ترجمه آیات و روایات مواظب باشیم تا مثلا عبارت «ولاتحسبن» در آیه «ولاتحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا...» را به صورت جمع (و هرگز مپندارید) ترجمه ننماییم و آن را به صورت مفرد (و هرگز مپندار) ترجمه كنیم. (2)
سه. در نوشتن آیات و روایات دقت نماییم تا مثلا عبارت «وان لم تفعل» در آیه «یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیك من ربك وان لم تفعل فما بلغت رسالته...» را به صورت».. فان لم تفعل...» ننویسیم.
چهار. در اعراب گذاری آیات و روایات توجه داشته باشیم تا مثلا عبارت «یا ابا صالح المهدی» را به صورت «یا ابا صالح المهدی» و «یا ابا صالح المهدی» نخوانیم و ننگاریم.
نگارش نهایی
19:56 - 1394/04/18