لطیفه بخوانید،لطیفه بگویید (6)

شام و شراب
یك نفر از اهالی اصفهان شراب خورده بود. او را در همان حال مستی، نزد مرحوم آیة اللَّه نجفی اصفهانی بردند. ایشان حكم كردند كه حدّش بزنند. ولی چون مست بود، امر كردند تا فردا صبح صبر كنند تا از حالت مستی خارج شود. بعد هم، شام خوبی به او دادند و فردا هم هشتاد ضربه شلاق خورد و مرخص شد.
دوباره فردا شب، آن شخص با پای خودش خدمت آقای نجفی آمد و عرض كرد: «آقا! امشب هم شرابم را خورده‌ام و آمده‌ام شامم را بخورم و بعد هم شلاق بزنید و بروم‌»
البته، شراب را به شوخی می‌گفت؛ ولی شامش را خورد و رفت و از همان شب نسیم توفیق بر او وزید و از مستی غفلت به هوش آمد و صدای گریه و مناجاتش هر شب بلند بود. (1)
به خلق و لطف توان كرد صید اهل نظر              به بند و دام نگیرند مرغ دانا را
در آسمان نه عجب گر به گفته حافظ               سرود زهره به رقص آورد مسیحا را
تأثیر الفاظ
ناصر الدین شاه به ملاّ علی كنی رحمه الله گفت: «این مسخره بازیها چیست كه شما آخوندها در آورده اید؟ مگر چند تا لفظ چه تأثیری دارد كه با «انكحت و زوّجت» زنی حلال می‌شود و با چند كلمه، زنی حرام می‌گردد‌»
ملاعلی كنی تا این را شنید، شروع كرد به ناسزا گفتن؛ و چند فحش ناموسی جانانه، نثار ناصر الدین شاه كرد. شاه عصبانی شد و در حالی كه صورتش سرخ شده بود گفت: «آقا! از شما بعید است. چرا فحش می‌دهید‌»
ملاعلی خندید و گفت: «شما كه گفتید چند كلمه، هیچ تأثیری ندارد! پس چطور شد كه همین چند كلمه شما را غضبناك كرد؟!‌»
پوزمالی متكبّرین
در منزل شیخ هادی نجم آبادی، به فقرا سور می‌دادند؛ و برای هر سه نفر، یك سینی غذا داده بودند و سینی جداگانه‌ای در مقابل شیخ گذاشته بودند.
از قضا، یكی از ثروتمندان شهر كه میهمان ناخوانده بود، به دیدن شیخ آمد و در كنار سینی وی نشست. در همان لحظه، مرد فقیری هم از در وارد شد و منظره سینی غذاها را دید؛ و از آنجائی كه سینیها سه نفره بود و سینی شیخ، دو نفره بود، رفت و در كنار مرد ثروتمند نشست.