وهابیت

باورهای وهابیان است ریشه در قرون اولیه و امویان دارد. سیاست اصلی بنی امیه و در رأس آنان معاویه، محو و نابودی اسلام محمدی از جامعه اسلامی و دفن نام و آثار پیامبر اکرم  بود. پس از معاویه در راستای همین سیاست، حجاج بن یوسف سقفی، از تبرک و توسل و زیارت قبر پیامبر اکرم با عبارات توهین‌آمیز، جلوگیری می‌کردند.

از آن‌جا که بنا نیست چراغی را که ایزد برفروزد با پف‌های شبهه‌افکنان وهابی، خاموش گردد، برخی از علمای اهل‌سنت به ماجرای هجوم به خانه وحی اعتراف کرده‌اند. از باب نمونه طبرانی می‌گوید: «از ابوبکر روایت شده که هنگام فرا رسیدن مرگش گفت: ای کاش! خانه فاطمه را نگشوده، آن را رها کرده و درب جنگ را بر خود می‌بستم.»

یکی از بزرگترین نشانه‌های ضعف در یک فکر و اندیشه تعارض‌گویی در آن اندیشه است. اندیشه‌ای که مولفه‌های آن همدیگر را نقض می‌کند نمی‌تواند راه‌گشای دیگران باشد و این از وجود اندیشه‌های التقاطی در این مجموعه خبر می‌دهد. در اندیشه ابن تیمیه گاهی از این موارد دیده می‌شود و به اعتراف نزدیکانشان از ضعف فکر سلفی گری خبر می‌دهد.

ابوالاعلی مؤدودی از بزرگترین اندیشمندان سلفی در جامعه اسلامی پاکستان است. او اندیشه‌های توحیدی مورد نظر سلفیان جهادی را در کتاب‌های خود مانند اصطلاحات چهارگانه تبیین کرد. او سیاستمداری کارکشته بود. اما به خاطر اندیشه‌های انحرافی خود در باب توحید ربوبی و توحید در حاکمیت، مقدمات اشتباهات بزرگتر و غیر قابل جبرانی را فراهم کرد.

جوینی که مقام استادی شخصی همچون «ذهبی» را دارد از پیامبر این‌گونه روایت می‌کند: «هرگاه فاطمه را می‌بینم به یاد حوادثی می‌افتم که پس از من برای او رخ می‌دهد. گویا با چشم خود می‌بینم که ذلّت در خانه وی داخل شده، حرمتش شکسته، حقّش غصب گردیده، از ارث محروم داشته، پهلویش بشکسته و فرزندش در رحم سقط گردیده... .»

جریان موسوم به سلفیه خود دارای یک فکر ناسالم و ناآشنا به فکر به مبانی اسلامی است مبانی که در طول سالیان متمادی در فکر و اندیشه اسلامی جا گرفته است و مبنای تمدن بزرگ اسلامی‌شده است اما جریان ظاهرگرا با افکار غلط خود نتایج غلطی را به وجود آورده است. این نتایج در موضوعات کلامی و اعتقادی نیز بروز داشته است
 

امروزه با توجه به گسترش وسایل ارتباط جمعی و از جمله ماهواره‌ها، متاسفانه استکبار به جای استفاده صحیح از آن، با انکار واقعیات  در امور مذهبی سعی در به انحراف کشاندن اذهان عمومی دارند؛ ایشان خشم حضرت فاطمه (س) نسبت به خلفاء را امری احساسی و کم اهمیت جلوه دادند و با بیان الفاظ و عباراتی سعی در سرپوش گذاشتن بر جنایات رخ داده دارند.

علمای بزرگ اهل‌سنت در طول تاریخ به واقعه هجوم به خانه حضرت زهرا تصریح کردند از باب نمونه: نظّام فیلسوف و متکلّم مشهور اهل‌سنت که به‌خاطر زیبایی کلامش به «نظّام» شهرت یافته و مؤسس فرقه نظّامیه می‌باشد. واقعه هجوم به خانه وحی را این چنین نقل می‌کند: «عمر در روز بیعت چنان ضربه‌ای به پهلوی فاطمه وارد نمود، که محسنش را سقط نمود.»

هر جریان فکری با اتکا به اندیشه‌های قوی می‎تواند بالنده راه خود را ادامه دهد. تفکر شیعه با پی‌ریز ائمه معصومین (علیهم السلام) و با دلسوزی عالمان به مرحله رسید که هر روز بر پویای و طروات او افزوده و گلی نو در این بوستان می‌روید. برخلاف جریان فکری سلفی که با عقبه ضعیف فکری هر روز فاجعه‌ای را به بشریت تقدیم می‌کند.

 ابن تیمیه با مسلمین و غیر مسلمین درگیر بود. در میان مسلمین با فرق مختلف اهل سنت و شیعیان در گیری شدیدی داشت. وی با فتاوای خود علیه عقاید اشاعره، معتزله، شافعی‌ها، حنفی‌ها، مالکی‌ها، صوفیه و توهین به سران صوفیه مثل ابن عربی، غزالی، قشیری، ابن عریف و شاذلی، جامعه اهل سنت آن دوران را به فتنه و درگیری‌های شدید مذهبی مبتلا کرد. 

توسل اگر چه امری واضح و دربین مسلمانان هرگز ناصواب نبوده است. بنای مسلمانان در این توجه استمداد از خداوند به واسطه و توسل از  بزرگانی است که حتما در پیش خداوند ارج و قربی دارند.اما هین عمل در نزد وهابیت مورد نکوهش و تهمت واقع می شود و البته این نکوهش نزد بزرگان اهل سنت هرگز مقبول نبوده و نیست و حتی در مقابل نظر ایشان است

قبل از اسلام، اعراب جاهلی، داشتن نوزاد دختر را برای خود ننگ می‌دانستند، اما وقتی اسلام آمد، با این بدعت سیئه مبارزه کرد و زنان را مورد اکرام قرار داد. اما آن رسم جاهلی هنوز بعد از گذشت چهارده قرن از اسلام در برخی از کشورهای عربی مانند عربستان ادامه دارد. آنان زنان را تحقیر کرده و مانند اعراب جاهلی رفتار می‌کنند.