یکی نیست به این آقای سروش بگوید طبق گفته شما اگر در صدر اسلام دین اسلام کامل نبوده و به حد کمال نهایی خود نرسیده و ناقص بوده چطور عرفا و فیلسوفان در طول تاریخ هزاران ساله می توانند از یک دین ناقص چیزهایی بیاموزند که بتوانند بعدها با خواندن یک دین ناقص همان دین را کامل کنند مگر اینکه استغفرالله بگویند به ما هم وحی میشود و نبوت به وسیله بعضی انسان های دیگر ادامه دارد و سخنان آنها هم مثل سخنان پیامبر (ص) نزد خدا یکسان است و دوما در تاریخ هیچ کدام از عارفان همچون مولوی، غزالی، شبستری، سید حیدر آملی و دیگران همچین ادعایی نکرده اند که بگویند سخنان ما روند تکاملی دین خداست و در یک کلام اصلا چطور میشود با داشتن یک شی ء ناقص یک شی ء کامل ساخت؟؟؟ و در آخر اینکه برای اینکه مسئله بهتر روشن شود مثالی می زنم به طور مثال اگر کسی یک کتاب را ناقص بخواند اگر هزاران سال هم بگذرد و کسان دیگری بیایند هر چقدر هم تلاش کنند نخواهند توانست ادامه کتابی را که ناقص بوده را به درستی تکمیل کنند چون متن اولیه کتاب به صورت ناقص خوانده شده و یاد گرفته شده هر چه زمان بگذرد قطعا مابقی کتاب ناقص تر نوشته خواهد شد و چیزی نمی گذرد که کل نوشته های کتاب تحریف می شود یا از بین می رود چون هر کسی به طریق خودش کتاب ناقص را تکمیل میکند پس آن کتاب هیچ زمانی کامل نمی شود و آقای سروش هم باید بداند کتاب خدا نقایص و عیبی ندارد بلکه عیب از مسلمان بودن خودش است جای شهید استاد مطهری خالی تا جواب این تفکرات پوچ را بدهد یادمه من کتابهای استاد مطهری را می خواندم همان زمان عده ای چپی به استاد گفته بودند جهان و موجودات و هستی تصادفی بوجود آمده اند و ایشان در یکی از کتاب هایشان در جواب آن توده ای می فرمایند : (نقل به مضمون البته جوابشان تا جائی که یادمه توضیحش تقریبا این جملات بود) چطور میشود دنیایی که به صورت تصادفی خلق شده اینک کسی مثل شما بیاید و بگوید سخن من درست است و تصادفی نیست چون اگر دنیا و انسان و موجودات تصادفی خلق شده اند پس تصادفی هم حرف می زنند و تصادفی هم فکر می کنند و تصادفی هم غذا می خورند و مگر میشود از یک دنیایی که به صورت تصادفی خلق شده شب و روز به این دقت بوجود بیاید و یا تولد انسان با این حساب و کتاب بسیار دقیق و ظریف از رحم مادر بوجود بیاید
یکی نیست به این آقای سروش بگوید طبق گفته شما اگر در صدر اسلام دین اسلام کامل نبوده و به حد کمال نهایی خود نرسیده و ناقص بوده چطور عرفا و فیلسوفان در طول تاریخ هزاران ساله می توانند از یک دین ناقص چیزهایی بیاموزند که بتوانند بعدها با خواندن یک دین ناقص همان دین را کامل کنند مگر اینکه استغفرالله بگویند به ما هم وحی میشود و نبوت به وسیله بعضی انسان های دیگر ادامه دارد و سخنان آنها هم مثل سخنان پیامبر (ص) نزد خدا یکسان است و دوما در تاریخ هیچ کدام از عارفان همچون مولوی، غزالی، شبستری، سید حیدر آملی و دیگران همچین ادعایی نکرده اند که بگویند سخنان ما روند تکاملی دین خداست و در یک کلام اصلا چطور میشود با داشتن یک شی ء ناقص یک شی ء کامل ساخت؟؟؟ و در آخر اینکه برای اینکه مسئله بهتر روشن شود مثالی می زنم به طور مثال اگر کسی یک کتاب را ناقص بخواند اگر هزاران سال هم بگذرد و کسان دیگری بیایند هر چقدر هم تلاش کنند نخواهند توانست ادامه کتابی را که ناقص بوده را به درستی تکمیل کنند چون متن اولیه کتاب به صورت ناقص خوانده شده و یاد گرفته شده هر چه زمان بگذرد قطعا مابقی کتاب ناقص تر نوشته خواهد شد و چیزی نمی گذرد که کل نوشته های کتاب تحریف می شود یا از بین می رود چون هر کسی به طریق خودش کتاب ناقص را تکمیل میکند پس آن کتاب هیچ زمانی کامل نمی شود و آقای سروش هم باید بداند کتاب خدا نقایص و عیبی ندارد بلکه عیب از مسلمان بودن خودش است جای شهید استاد مطهری خالی تا جواب این تفکرات پوچ را بدهد یادمه من کتابهای استاد مطهری را می خواندم همان زمان عده ای چپی به استاد گفته بودند جهان و موجودات و هستی تصادفی بوجود آمده اند و ایشان در یکی از کتاب هایشان در جواب آن توده ای می فرمایند : (نقل به مضمون البته جوابشان تا جائی که یادمه توضیحش تقریبا این جملات بود) چطور میشود دنیایی که به صورت تصادفی خلق شده اینک کسی مثل شما بیاید و بگوید سخن من درست است و تصادفی نیست چون اگر دنیا و انسان و موجودات تصادفی خلق شده اند پس تصادفی هم حرف می زنند و تصادفی هم فکر می کنند و تصادفی هم غذا می خورند و مگر میشود از یک دنیایی که به صورت تصادفی خلق شده شب و روز به این دقت بوجود بیاید و یا تولد انسان با این حساب و کتاب بسیار دقیق و ظریف از رحم مادر بوجود بیاید