برای پاسخ سوال شما باید زندگی آن افراد از نزدیک بررسی شود که مشخص شود آیا فقیر ماندن آنان از کم کاری و یا عدم مدیریت و یا ریخت پاش های غیر ضروری و ...است یا منع خداوند سبحان و تاثیر ازدواج؟ شما از کجا می دانید که علت طلاق آنها فقر مالی بوده است و از کجا می دانید که فقر مالی از طرف خداوند به آنها رسیده است؟ و از کجا می دانید که خداوند آنها را کمک نکرده است؟ من روزی دهی خداوند را در غالب مثالی برای شما توضیح می دهم تا جای بسیاری از شبهات برطرف گردد
روزی صدای بلندگوی مسجد بلنده شده و شخصی می‌گوید: امروز در مسجد نهار می‌دهند، هر کس خودش باید برای گرفتن نهار خود و خانواده‌اش حاضر شود، مردم دسته دسته به سمت مسجد به راه می‌افتند غذا می‌گیرند، اگر شخصی حاضر نشود و از غذا محروم گردد خودش کوتاهی کرده است، اگر شخص غذایش را با شکلات معامله کند ساعات آینده گرسنه می‌میاند، اگر لقمه‌ای از غذا را بخورد و ما بقی را بیرون بریزد، به خاطر اسراف طعم گرسنگی را خواهد چشید، اگر در بین راه شخصی از روی زور و ظلم غذایش را بگیرد و فرار کند، در اینجا ظلم دیگران باعث گرسنگی او خانواده‌اش شده است و...
دقیقا روزی دهندگی خداوند همانند مثال فوق است، خداوند راه کسب روزی را برای همه باز گذاشته است اما برخی به خاطر تنبلی فرصت را از دست می‌دهند، برخی به خاطر معاملات اشتباه ضرر کرده و فقیر می‌شوند، برخی به خاطر اسراف و عدم مدیریت صحیح زیر فشار فقر کمر شکن می‌شود، برخی به خاطر زور، ظلم، پارتی بازی، اختلاس و ...دیگران به فقر و نداری گرفتار می‌شوند، ممکن است افراد بسیار کمی هم از روی مصلحت الهی فقیر باشند که خداوند دیگران را به کمک کردن به او سفارش و تاکید کرده و آن را راهی به سوی سعادت دنیا و آخرت قرار داده است.
و مساله باز شدن روزی به وسیله ازدواج را در غالب مثالی دیگر برای شما بیان می کنم:
شخصی از نصّاب می‌خواهد اف اف خانه‌اش را وصل کند، نصّاب بعد از چند ساعت کار نصب را به اتمام رسانده و به صاحب خانه می‌گوید: هر وقت کسی در زد، دست روی این دکمه بگذار، در باز می‌شود، پس از رفتن نصّاب شخص قفل محکمی روی در زده و بعدا دست روی دکمه اف اف می‌گذارد اما از باز شدن درب خانه خبری نیست، نصّاب را احضار می‌کند و او را مورد سوال قرار می‌دهد که چرا در باز نشد؟ نصّاب قفلی که روی درب زده شده است را به او نشان می دهد.
ازدواج مانند اف اف عمل می‌کند، و در روزی را باز می‌کند، مشروط به این که شخص با اعمال خود: اعم از نوع کار و تلاش، روابط اجتماعی، رابطه او با خداوند، اعتقادات، گناه، عملکردهای مالی و کاری، آن را قفل نکند و یا اینکه شخص دیگری از پشت، درب را محکم نگیرید یعنی اطرافیان او را به فقر و فلاکت نکشانند.
در ضمن آن طرفِ سکه را هم باید دید، برخی قبل از ازدواج در فقر و نداری بوده‌اند ولی به برکت ازدواج و رعایت موارد فوق، درِ روزی به روی آنها باز شده است، امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرماید: «رزق و روزی همراه با همسر و فرزندان است.»[1]
رسول خدا درباره محرومیت از روزی به خاطر گناه می‌فرماید: «اى ابوذر؛ چه بسا شخصى که به سبب گناهى که مى‌کند، از روزى مقرّر شده‌اش، محروم مى‌شود.»[2]
پی نوشت‌ها:
[1]. «الرِّزْقُ مَعَ النِّسَاءِ وَ الْعِیَالِ»، كليني، محمد بن یعقوب، الكافي، انتشارات دار الكتب الاسلامية، تهران، 1365ش، ج 5، ص 330.
[2]. «یا اباذرّ؛ ان الرجل لیحرم رزقه بالذّنب یصیبه» مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، چاپ گوناگون، انتشارات اسلاميه، تهران، ج 74، ص 80.
پاسخ نویسنده مطلب:
سلام علیکم
برای پاسخ سوال شما باید زندگی آن افراد از نزدیک بررسی شود که مشخص شود آیا فقیر ماندن آنان از کم کاری و یا عدم مدیریت و یا ریخت پاش های غیر ضروری و ...است یا منع خداوند سبحان و تاثیر ازدواج؟ شما از کجا می دانید که علت طلاق آنها فقر مالی بوده است و از کجا می دانید که فقر مالی از طرف خداوند به آنها رسیده است؟ و از کجا می دانید که خداوند آنها را کمک نکرده است؟ من روزی دهی خداوند را در غالب مثالی برای شما توضیح می دهم تا جای بسیاری از شبهات برطرف گردد
روزی صدای بلندگوی مسجد بلنده شده و شخصی می‌گوید: امروز در مسجد نهار می‌دهند، هر کس خودش باید برای گرفتن نهار خود و خانواده‌اش حاضر شود، مردم دسته دسته به سمت مسجد به راه می‌افتند غذا می‌گیرند، اگر شخصی حاضر نشود و از غذا محروم گردد خودش کوتاهی کرده است، اگر شخص غذایش را با شکلات معامله کند ساعات آینده گرسنه می‌میاند، اگر لقمه‌ای از غذا را بخورد و ما بقی را بیرون بریزد، به خاطر اسراف طعم گرسنگی را خواهد چشید، اگر در بین راه شخصی از روی زور و ظلم غذایش را بگیرد و فرار کند، در اینجا ظلم دیگران باعث گرسنگی او خانواده‌اش شده است و...
دقیقا روزی دهندگی خداوند همانند مثال فوق است، خداوند راه کسب روزی را برای همه باز گذاشته است اما برخی به خاطر تنبلی فرصت را از دست می‌دهند، برخی به خاطر معاملات اشتباه ضرر کرده و فقیر می‌شوند، برخی به خاطر اسراف و عدم مدیریت صحیح زیر فشار فقر کمر شکن می‌شود، برخی به خاطر زور، ظلم، پارتی بازی، اختلاس و ...دیگران به فقر و نداری گرفتار می‌شوند، ممکن است افراد بسیار کمی هم از روی مصلحت الهی فقیر باشند که خداوند دیگران را به کمک کردن به او سفارش و تاکید کرده و آن را راهی به سوی سعادت دنیا و آخرت قرار داده است.
و مساله باز شدن روزی به وسیله ازدواج را در غالب مثالی دیگر برای شما بیان می کنم:
شخصی از نصّاب می‌خواهد اف اف خانه‌اش را وصل کند، نصّاب بعد از چند ساعت کار نصب را به اتمام رسانده و به صاحب خانه می‌گوید: هر وقت کسی در زد، دست روی این دکمه بگذار، در باز می‌شود، پس از رفتن نصّاب شخص قفل محکمی روی در زده و بعدا دست روی دکمه اف اف می‌گذارد اما از باز شدن درب خانه خبری نیست، نصّاب را احضار می‌کند و او را مورد سوال قرار می‌دهد که چرا در باز نشد؟ نصّاب قفلی که روی درب زده شده است را به او نشان می دهد.
ازدواج مانند اف اف عمل می‌کند، و در روزی را باز می‌کند، مشروط به این که شخص با اعمال خود: اعم از نوع کار و تلاش، روابط اجتماعی، رابطه او با خداوند، اعتقادات، گناه، عملکردهای مالی و کاری، آن را قفل نکند و یا اینکه شخص دیگری از پشت، درب را محکم نگیرید یعنی اطرافیان او را به فقر و فلاکت نکشانند.
در ضمن آن طرفِ سکه را هم باید دید، برخی قبل از ازدواج در فقر و نداری بوده‌اند ولی به برکت ازدواج و رعایت موارد فوق، درِ روزی به روی آنها باز شده است، امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرماید: «رزق و روزی همراه با همسر و فرزندان است.»[1]
رسول خدا درباره محرومیت از روزی به خاطر گناه می‌فرماید: «اى ابوذر؛ چه بسا شخصى که به سبب گناهى که مى‌کند، از روزى مقرّر شده‌اش، محروم مى‌شود.»[2]
پی نوشت‌ها:
[1]. «الرِّزْقُ مَعَ النِّسَاءِ وَ الْعِیَالِ»، كليني، محمد بن یعقوب، الكافي، انتشارات دار الكتب الاسلامية، تهران، 1365ش، ج 5، ص 330.
[2]. «یا اباذرّ؛ ان الرجل لیحرم رزقه بالذّنب یصیبه» مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، چاپ گوناگون، انتشارات اسلاميه، تهران، ج 74، ص 80.