من واقعا نمی‌دونم در پاسخ شما چی بگم، ولی اینقدر می‌دونم که خدا هم عادله و هم حکیمه، لذا به همه کاراش ایمان دارم. منم تو خانواده متول و پول داری بزرگ نشدم، مشکلات زیادی داشتم، اما هیچ وقت به عدالت خدا شک نکردم.
من نمی‌خوام شما رو قانع کنم و بگم حرف من دیگه تمامه، اما دو پاسخ براتون دارم(البته شیطان هم بیکار نیست و اون قدر ما رو وسوسه می‌کنه و اونقدر ما رو تحریک می‌کنه تا ایمان ما رو بدزده، خواهشا منطقی فکر کن و اگر دوست داشتی بحث رو ادامه بده)
نکته اول: همون‌طور که خودتون هم نوشتید همه چیز عالم بر اساس نظم و ترتیبه و بین اجزای عالم نظم خارق العاده ای وجود داره که عقل آدم رو متحیر می‌کنه، لذا هر چیزی تو دنیا از نظام سبب مسببی پیروی می‌کنه، این بیماری شما هم بدون شک عاملی داره، اون عامل در طبیعت بوده، چه بسا بدن شما اون عامل رو جذب کرده، چون مستعد اون بوده، یعنی خدا مقصر نیست، بدن شما مقصره، چون نظام عالم سبب مسببیه. بذار یه مثال بزنم یکی از زمان هایی که برای آمیزش و انعقاد نطفه، بسیار نهی شده، اول، وسط و آخر ماه قمریه؛ رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) در این خصوص به حضرت علی ابن ابیطالب (علیه السلام) چنین سفارش می کنه: در اول ماه ، میانه ماه و آخر ماه مجامعت مکن که دیوانگی و خوره و گیجی به سوی فرزند [حاصل از آن عمل نزدیکی] می‌شتابد.
این روایت یعنی نور ماه روی بچه تاثیر میذاره، حالا پدر و مادری این مساله رو نمیدونن اون شبی که نباید، نطفه بچه منعقد میشه و بچه بیمار به دنیا میاد، اینجا مقصر خدا نیست، مقصر خود پدر و مادره، چون دنیا نظام اسباب مسببیه و دارای نظمه، مقصر پدر و مادرن که نیومدن احکام دینشون رو یاد بگیرن. درست مثل آتش که میسوزونه هر کجا باشه، نمیشه بگیم آتش چرا تو سوزوندی، نه آتش کارش سوزوندنه؛ ما باید درست استفاده کنیم. الان میگم شاید بدن شما از حیث ژنتیک مستعد گرفتن این بیماری بوده و شما هم مثلا به مسافرتی، جایی که اون میکروب بوده رفتی و اون میکروب وارد بدن شما شده و این بیماری به وجود اومده، لذا در این صورت مقصر خدا نیست به هیچ وجه، مقصر جهل و نادانی ماست.
نکته دوم: نگاه کن بسیاری از مواقع آدم باید خودش رو اینجوری آروم کنه؛ خداوند متعالل بدون شک مهربونه و بندگانش رو دوست داره و هرگز کاری نمی‌کنه که اونا برن جهنم؛ چه بسا خدا شما رو دوست داره و از آینده با خبر بوده و اگر شما دکترا ادامه می‌دادید برای آخرتتون بد میشد و مثل برخی فیزیکدان ها کافر میشید و خدا رو انکار می‌کردید، یا مثلا در رفت و آمد تصادف می‌کردید و چیز بدتری پیش می اومد؛ لذا اگر این بیماری از جانب خدا باشه، باید به اون اعتقاد داشته باشید و مطمئن باشید بهترین کار برای شما همین بوده.
بسیاری از مردم در جهنم آروز می‌کنن ای کاش خدا بهشون اون نعمت ها رو نمی‌داد تا باهاش گناه کنن، حتی قرآن میگه اونا تو جهنم میگن: « وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنْتُ تُرَابًا [نبا/40] و کافر در آن روز گوید که ای کاش خاک بودم (تا چنین به آتش کفر خود نمی‌سوختیم)» یعنی جهنمیان آرزو می‌کنن ای کاش اصلا خاک بودن و اصلا وجودی نداشتن، لذا ممکنه ادامه تحصیل یا سلامتی براتون مفید نبوده و به همین خاطر خدا شما رو بیمار کرده باشه.
در پایان یه داستان براتون نقل می‌کنم شاید مفید باشه؛ نقل شده روزی مردی حکیم و دانا از کنار مردی که زیر درختی در جنگل خوابیده بود می‌گذشت؛ اون مرد خوابیده دهانش باز بود و مار کوچکی وارد دهان او شد و پایین رفت، آن مرد حکیم این صحنه رو دید، آمد جلو و مرد خوابیده را بیدار کرد و گفت باید این سیب های گندیده را بخوری، مرد خوابیده گفت نمی‌خورم، مرد حیکم به زور متوسل شد و شلاق خود را در آورد، مرد خوابیده مجبور شد سیب های گندیده رو بخوره؛ سپس مرد حکیم بهش گفت باید بدویی، آن مرد خوابیده هم با زور شلاق شروع کرد به دویدن، و هی می‌گفت خدا تو را لعنت کند، ظالم، بی دین ... با من چه کار داری، مگه من چه هیزم تری به تو فروختم و ... بعد حدود 1 ساعت مرد خوابیده ایستاد و آنچه در معده داشت بالا آورد، یک وقت دید ماری از دهانش بیرون آمد و روی زمین افتاد و ... با تعجب مرد حکیم رو نگاه کرد، آن موقع بود که مرد حکیم سر این رفتار خود رو برای او توضیح داد و گفت اگر به یکباره به تو می‌گفتم ماری به دهانت رفته ممکن بود سکته کنی و بمیری، لذا این روش رو در پیش گرفتم؛ آن مرد خوابیده بعد از فهمیدن حکمت آن کارها، دست مرد حکیم را بوسید و از او تشکر کرد که جان من را نجات دادی.
ما نیز اگر حکمت برخی از کارها رو بدونیم مطمئنا نه تنها از خداوند متعال شاکی نمی‌شیم، بلکه از او تشکر هم خواهیم کرد.
خلاصه شما نیز اینو بدونید که اگر این بیماری و این حالت از جانب خدا نیست که دیگر هیچ، او مقصر نیست تا ظالم باشد، اگر هم از جانب خداست، بدون شک حکمتی دارد و از روی مهربانی و دلسوزی است و که ما فعلا حکمت آن را نمی‌دانیم.
با سلام خدمت شما.
من واقعا نمی‌دونم در پاسخ شما چی بگم، ولی اینقدر می‌دونم که خدا هم عادله و هم حکیمه، لذا به همه کاراش ایمان دارم. منم تو خانواده متول و پول داری بزرگ نشدم، مشکلات زیادی داشتم، اما هیچ وقت به عدالت خدا شک نکردم.
من نمی‌خوام شما رو قانع کنم و بگم حرف من دیگه تمامه، اما دو پاسخ براتون دارم(البته شیطان هم بیکار نیست و اون قدر ما رو وسوسه می‌کنه و اونقدر ما رو تحریک می‌کنه تا ایمان ما رو بدزده، خواهشا منطقی فکر کن و اگر دوست داشتی بحث رو ادامه بده)
نکته اول: همون‌طور که خودتون هم نوشتید همه چیز عالم بر اساس نظم و ترتیبه و بین اجزای عالم نظم خارق العاده ای وجود داره که عقل آدم رو متحیر می‌کنه، لذا هر چیزی تو دنیا از نظام سبب مسببی پیروی می‌کنه، این بیماری شما هم بدون شک عاملی داره، اون عامل در طبیعت بوده، چه بسا بدن شما اون عامل رو جذب کرده، چون مستعد اون بوده، یعنی خدا مقصر نیست، بدن شما مقصره، چون نظام عالم سبب مسببیه. بذار یه مثال بزنم یکی از زمان هایی که برای آمیزش و انعقاد نطفه، بسیار نهی شده، اول، وسط و آخر ماه قمریه؛ رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله) در این خصوص به حضرت علی ابن ابیطالب (علیه السلام) چنین سفارش می کنه: در اول ماه ، میانه ماه و آخر ماه مجامعت مکن که دیوانگی و خوره و گیجی به سوی فرزند [حاصل از آن عمل نزدیکی] می‌شتابد.
این روایت یعنی نور ماه روی بچه تاثیر میذاره، حالا پدر و مادری این مساله رو نمیدونن اون شبی که نباید، نطفه بچه منعقد میشه و بچه بیمار به دنیا میاد، اینجا مقصر خدا نیست، مقصر خود پدر و مادره، چون دنیا نظام اسباب مسببیه و دارای نظمه، مقصر پدر و مادرن که نیومدن احکام دینشون رو یاد بگیرن. درست مثل آتش که میسوزونه هر کجا باشه، نمیشه بگیم آتش چرا تو سوزوندی، نه آتش کارش سوزوندنه؛ ما باید درست استفاده کنیم. الان میگم شاید بدن شما از حیث ژنتیک مستعد گرفتن این بیماری بوده و شما هم مثلا به مسافرتی، جایی که اون میکروب بوده رفتی و اون میکروب وارد بدن شما شده و این بیماری به وجود اومده، لذا در این صورت مقصر خدا نیست به هیچ وجه، مقصر جهل و نادانی ماست.
نکته دوم: نگاه کن بسیاری از مواقع آدم باید خودش رو اینجوری آروم کنه؛ خداوند متعالل بدون شک مهربونه و بندگانش رو دوست داره و هرگز کاری نمی‌کنه که اونا برن جهنم؛ چه بسا خدا شما رو دوست داره و از آینده با خبر بوده و اگر شما دکترا ادامه می‌دادید برای آخرتتون بد میشد و مثل برخی فیزیکدان ها کافر میشید و خدا رو انکار می‌کردید، یا مثلا در رفت و آمد تصادف می‌کردید و چیز بدتری پیش می اومد؛ لذا اگر این بیماری از جانب خدا باشه، باید به اون اعتقاد داشته باشید و مطمئن باشید بهترین کار برای شما همین بوده.
بسیاری از مردم در جهنم آروز می‌کنن ای کاش خدا بهشون اون نعمت ها رو نمی‌داد تا باهاش گناه کنن، حتی قرآن میگه اونا تو جهنم میگن: « وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنْتُ تُرَابًا [نبا/40] و کافر در آن روز گوید که ای کاش خاک بودم (تا چنین به آتش کفر خود نمی‌سوختیم)» یعنی جهنمیان آرزو می‌کنن ای کاش اصلا خاک بودن و اصلا وجودی نداشتن، لذا ممکنه ادامه تحصیل یا سلامتی براتون مفید نبوده و به همین خاطر خدا شما رو بیمار کرده باشه.
در پایان یه داستان براتون نقل می‌کنم شاید مفید باشه؛ نقل شده روزی مردی حکیم و دانا از کنار مردی که زیر درختی در جنگل خوابیده بود می‌گذشت؛ اون مرد خوابیده دهانش باز بود و مار کوچکی وارد دهان او شد و پایین رفت، آن مرد حکیم این صحنه رو دید، آمد جلو و مرد خوابیده را بیدار کرد و گفت باید این سیب های گندیده را بخوری، مرد خوابیده گفت نمی‌خورم، مرد حیکم به زور متوسل شد و شلاق خود را در آورد، مرد خوابیده مجبور شد سیب های گندیده رو بخوره؛ سپس مرد حکیم بهش گفت باید بدویی، آن مرد خوابیده هم با زور شلاق شروع کرد به دویدن، و هی می‌گفت خدا تو را لعنت کند، ظالم، بی دین ... با من چه کار داری، مگه من چه هیزم تری به تو فروختم و ... بعد حدود 1 ساعت مرد خوابیده ایستاد و آنچه در معده داشت بالا آورد، یک وقت دید ماری از دهانش بیرون آمد و روی زمین افتاد و ... با تعجب مرد حکیم رو نگاه کرد، آن موقع بود که مرد حکیم سر این رفتار خود رو برای او توضیح داد و گفت اگر به یکباره به تو می‌گفتم ماری به دهانت رفته ممکن بود سکته کنی و بمیری، لذا این روش رو در پیش گرفتم؛ آن مرد خوابیده بعد از فهمیدن حکمت آن کارها، دست مرد حکیم را بوسید و از او تشکر کرد که جان من را نجات دادی.
ما نیز اگر حکمت برخی از کارها رو بدونیم مطمئنا نه تنها از خداوند متعال شاکی نمی‌شیم، بلکه از او تشکر هم خواهیم کرد.
خلاصه شما نیز اینو بدونید که اگر این بیماری و این حالت از جانب خدا نیست که دیگر هیچ، او مقصر نیست تا ظالم باشد، اگر هم از جانب خداست، بدون شک حکمتی دارد و از روی مهربانی و دلسوزی است و که ما فعلا حکمت آن را نمی‌دانیم.
ان شاءالله که موفق باشید.