عواقب دوستی های پنهانی

 دوران جوانی به لحاظ شرایط خاصی خود، دوران ويژه ای است. یعنی جوان در این سن سرشار از عاطفه و احساسات و غرائز جنسی ست و به دنبال کسی می گردد که از طریق او عواطف خود را بروز دهد و حتی المقدور نیازهای خود را رفع کند.
اما از یک طرف طولانی بودن دوران تجرد و از طرف دیگر وجود غرائز نفسانی و جنسی در شخص، باعث می شود برخی از جوانان که کم هم نیستند، ترجیح دهند قبل از ازدواج، دوستی هایی را با جنس مخالف تجربه کنند که هر چند در ابتداء این روابط بدون سوء نیت شکل می گیرند، ولی در نهایت سرانجام خوبی را در بر نخواهد داشت.
ما در اینجا به چند مورد از آسیب های دوستی های پنهانی قبل از ازدواج را بیان می کنیم.

1- عدم شناخت صحیح نسبت به طرف مقابل: چون پایه این روابط بر اساس میل و کشش به جنس مخالف شکل می گیرد نه اندیشه و عقلانیت، لذا هیچ یک از طرفین معایب یکدیگر را ندیده و چنان در طرف مقابل خود ذوب می شود که فقط محاسن او را می بیند، چنانچه امیر المومنین می فرماید: «دوست داشتن چیزی، انسان را كور و كر می‌كند.» [1] و لذا کوری و کری سبب می شود انسان نتواند درست تصمیم بگیرد و عاقلانه بیاندیشد.

2- عدم اسقبال از تشكيل خانواده: اين گونه روابط معمولا به انگيزه سرگرمی شكل می ‏گيرد که در خلال آن از خود باوری دختران سوء استفاده مي شود و با اظهار تاسف باید گفت در بسياری موارد بين عشق و هوس تمييز داده نمی ‏شود و از هوس در اینگونه روابط به عشق تعبیر می شود.
در بسیاری از اين روابط كه بر اساس هوسرانی و سرگرمی شکل می گیرد، پس از مدتی رو به سردی می گراید. جاذبه و دلربايی ‏ها مربوط به روزهای اول دوستی است. ولی بعد از مدتی، اين روابط عادی شده و به جدايی می انجامد.
حس تنوع طلبی انسان و فقدان عامل بازدارنده برای آن باعث می ‏شود جوان در این مرحله به سراغ ازدواج و تشكيل خانواده نرود و جامعه ای هم که به دنبال تشکیل خانواده نرود، ضمانتی برای شکوفایی فضائل انسانی در آن وجود ندارد.
بنابر این عدم تشکیل خانواده، از مهم ترین آسیب های دوستی های با جنس مخالف به حساب می آید. و طبیعی ست کسی که سیر باشد به دنبال غذا نمی رود و جوانی هم که قبل از ازدواج با روابط با جنس مخالف را تجربه کرده باشد، میلی به ازدواج ندارد.

3- احساس نگرانی و اضطراب: چون غالبا در چنین دوستی هایی از طرف خانواده طرفین مانع وجود دارند، لذا دختر و پسر مجبور به پنهان کردن دوستی، بین خود هستند و لذا این گونه دوستی ها با مخاطرات روانی از جمله اضطراب و نگرانی همراه است. علاوه بر این، احساس گناه طرفین و نگرانی از افشای رابطه، اضطراب دائمی را به دنبال خود دارد.
بنابر اين وجود چنين دلهره‏ ها که گاهی صدمات جبران ناپذيری بر روح و روان انسان دارد، از دیگر آسيب‏ های اين گونه روابط است.

4- بدبينی طرفین نسبت به یکدیگر: فرضا اگر چنین روابطی به ازدواج بیانجامد بر مشکلات زوجین می افزاید و سوء ظن را به همراه خواهد داشت. چون هریک از طرفین پیش خود می گویند: این فرد که به این راحتی با من ارتباط برقرار کرد، از کجا معلوم به این راحتی با افراد دیگری در ارتباط نباشد. بنابر این همین حس عدم اعتماد پایه های زندگی را سست و بلکه ویران می کند.
بر اساس يك يافته پژوهشی در آمريكا، زوج‏هايی كه پيش از ازدواج با يكديگر زندگي می كنند زندگی زناشويی آنها با مشكلات فراوانی رو به رو است و منجر به طلاق می ‏شود.
دكتر كاترين كوهان، استاد دانشگاه ايالت پنسيلوانيا می گوید: «طبق آخرين تحقيقات، افرادی كه پيش از ازدواج با يكديگر رابطه داشته ‏اند، بعد از ازدواج در حلّ مشكلات خود عاجزند، چرا كه نسبت به يكديگر بسيار بدبين هستند. طبيعت ارتباطات آزاد اين است كه زوجين چندان انگيزه‏ای برای حل درگيری ها و حمايت از مهارت‏ های خود ندارند.
وی افزود: به نظر می ‏رسد ارتباطات اين افراد زودتر از افرادی كه با يكديگر دوست نبوده‏ اند، سرد و منجرّ به طلاق می شود. می ‏توانم بگويم رابطه قبل از ازدواج به هيچ وجه سبب دوام زندگی زناشويی نمی ‏شود.» [2]

نتیجه: به تعبیر استاد پناهیان: «علاقه‌ مند شدن، حرکت در یک مسیر سرازیر است و دل بریدن مانند آن است که بخواهی همان مسیر را سربالا برگردی، به همین دلیل سخت‌تر است. و راه حل خدا این است که از اول مواظب دلت باشی.» [3]

________________________
[1]. مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل‏، نورى، حسين بن محمد تقی، ج 1، ص 301، ناشر: مؤسسة آل البيت عليهم السلام‏، مكان چاپ: قم‏، سال چاپ: 1408 ق‏
[2]. روزنامه جمهوری اسلامی، ش 6571، ص 5، 1380/11/29.
[3]. سایت حجه الاسلام پناهیان.