با توجه به صفات انسان لازم است که آزادی انسان محدود باشد ،و خواسته های طبیعی خویش راکنترل کند.حالا سخن در این است :
1-متعین محدودیت آزادی انسان کیست؟و قلمرو این محدودیت کجاست؟
جواب:تنها کسی میتواند برای انسان حد و مرزی قرار دهد، که آفرینده انسان است و آگاه به صفات مخلوق خویش است و می تواند آزادی متناسب با کمال را برای انسان تعیین کند.خداوندی که برای هر چیز اندازه قرار داده است و با این نگرش ،در انسان باعث میشود که انسان خود را مالک آزادی نداند و آزادی را ازطرف خدا امانت بداند.در واقع پاسدار آزادی الهی باشد و آن را بر اساس هوای نفس تفسیر و تحریف نکند ، را برده دیگران و دیگران را برده خود نکند.
حیات انسان که امانت الهی است، در تمام شوون حیات، اعم از اعتقادی ،عملی ، سنت و سیرت آزادی انسان، محدود و به مصلحت انسان براساس حکمت خداست .در سایه آزادی محدود، انسان میتواند به انتخاب درست دست بزند و با اختیار و تصمیم و اراده به کمال انسانی خویش حرکت کند.در حقیقت آزادی مقید برای انسان امیدآور و نعمت الهی و عشق خدا به انسان است و شکر این نعمت آزادی، استفاده درست و صحیح از آزادی، حرکت برطبق خواسته خداوند است.