- پاداش روزه، پاداشی بی‌نظیر است که خدا تنها ثواب آن را می‌داند.
همه اعمال عبادی و صالح انسان دارای پاداشی معلوم است. پاداشی که در روز قیامت آن را خواهد دید. اما در میان واجبات، تنها روزه است که پاداش با عظمت آن حتی در بیان نگنجیده و ذکر نشده است. روزه‌ای که در حدیث قدسی به نقل از پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) درباره آن آمده است: «قَالَ اللَّهُ تَعَالَى كُلُّ عَمَلٍ لِبَنِي آدَمَ الْحَسَنَةُ بِعَشْرِ أَمْثَالِهَا إِلَى سَبْعِمِائَةِ ضِعْفٍ إِلَّا الصِّيَامَ فَإِنَّهُ لِي وَ أَنَا أُجْزَى بِهِ؛ خداوند بزرگ می‌فرماید هر عمل نیک فرزندان آدم، پاداشی ده برابر تا هفتصد برابر دارد مگر روزه که آن از من است و خودم پاداش آن را می‌دهم.»(مستدرک‌الوسائل،ج۷، ص۵۰۳) در این حدیث، پاداش روزه مانند هیچ عمل صالحی دانسته نشده و پاداش آن حتی فراتر از هفتصد برابر، برای آن ذکر شده است. عمل صالحی که خداوند خود را صاحب آن دانسته و پاداش آن از دریای بی‌انتهای الهی سرچشمه می‌گیرد و میزان آن را فقط خدا می‌داند و بس!
مستدرك الوسائل، محدث نورى، مؤسسة آل البيت(عليهم‌السلام)، قم، ۱۴۰۸ ق، ج۷، ص۵۰۳.