رازق بودن خدا و گرسنگی قحطی زدگان

آیه 19 شوری می گوید که خدا به هر که بخواهد روزی می دهد؛ پس چرا به بندگان قحطی زده اش روزی نمی رساند؟
رازق بودن خدا تنها در مادیات نیست؛ شاهد اين مدعا آیاتی است كه در آن هم سخن از موهبتهاى مادى است و هم از موهبتهاى معنوى. «هر كس حاصل كشت آخرت را بخواهد ما بر تخمى كه كاشته مى‌‏افزاييم و هر كه تنها حاصل كشت دنيا را بخواهد او را هم از آن بی نصيب نمی‌گذاریم ولى در آخرت (از نعمت ابدى آن چون نخواسته است) نصيبى نخواهد داشت.»[شوری/20]
اگر چه در آیه 19 شوری از رازق بودن خدا سخن گفته شده، اما این به معنای  نفیِ نقش انسان در فراهم کردن روزی خود نیست. « خدا بر آن نيست كه نعمتى را كه به قومى عطا كرد تغيير دهد تا وقتى كه آن قوم حال خود را تغيير دهند.»[ انفال/53] بر این اساس، هر جامعه ای و هر کشوری دارای امکاناتی است که باید از امکانات خود به نحو احسن استفاده کند و در صورت عدم استفاده از آنها هدر می‌روند.