عشق امام حسین به خدا

عشق امام حسین به خدا

ای كه مایوس از هر سوئی به سوی عشق رو كن/قبله دل هاست این دل هر چه خواهی آرزو كن

كلمه عشق این روزها مشتریان زیادی را به خود جذب كرده است ، هر كسی آن را  به فراخور حالش تفسیر می كند، اما معنای درست عشق كه همان علاقه و محبت شدید است در صحرای كربلا ظهور پیدا كرد.بله این عاشق واقعی این گونه با خودش نجوا می كرد:من مردم را به عشق تو وانهادم و خانواده ام را بی سرپرست کردم تا تو را ببینم اگر در راه عشق مرا قطعه قطعه كنى، دل من به سوى دیگرى میل نخواهد كرد.«1»

به خاطر همین عشق شدید بود كه هر چه به زمان شهادت و جان بازی نزدیك تر می شد صورتش بر افروخته تر می شد و تمام مشكلات و سختی های روز عاشورا را با عشق سپری می نمود.

یکى درد و یکى درمان پسندد / یکى وصل و یکى هجران پسندد
من از درمان و درد و وصل و هجران/پسندم آنچه را جانان پسندد

در روز گرم عاشورا، هر لحظه یاوری از یاوران امام كه در خاك و خون می غلتید و محاصره دشمن تنگ تر می شد، رو به آسمان با خدای خود از عشق و شور و شیدایی سخن می گفت:ای خدای من، ای بزرگ من، دوست دارم كه هفتاد هزار بار در راه اطاعت و محبت تو كشته شوم و زنده گردم به خصوص آنگاه كه كشته شدن من عامل پیروزی دین تو و زنده شدن فرمان تو و محفوظ ماندن شریعت تو باشد، چه آن كه من هم اكنون پس از شهادت یاران و این همه از جوانمردان خاندان محمد صلی الله علیه و آله از زندگی سیر گشته ام«2»

و همین عشق و دلدادگی امام بود كه باعث شد در دعای عرفه با خدا این گونه راز و نیاز كند: چه دارد آن كس كه تو را ندارد؟ و چه ندارد آن كه تو را دارد؟آن كس كه به جای تو چیز دیگری را پسندد و به آن راضی شود، مسلما زیان كرده است«3»

منابع:
1: تركت الخلق طرا فى هواكا /و ایتمت العیال لكى اراكا
و ان قطعتنى فى الحب اربا/لما حن الفؤ اد الى سواكا «تفسیر عاملی ج1 ص 129 ذیل تفسیر آیه 96 سوره بقره»
2: الهی و سیدی وددت ان اقتل و احیی سبعین الفَ مَرَّةَ فی طاعتك و محبتك سیّما اذا كان فی قتلی نصرة دینك و احیاء امرك و حفظ ناموس شرعك، ثمّ إنی قد سمعت الحیاة بعد قتل الاحبّة و قتل هولاء الفتیة من ال محمد« محمدمهدی حائری، معالی السبطین، ج 2، ص 19. »
3: مَاذَا وَجَدَ مَن فَقَدَك؟ وَ مَا الَّذِی فَقَدَ مشن وَجَدكَ؟ لَقَد خَابَ مَن رَضِیَ دُونَكَ بَدَلا«دعای عرفه»