من یک دختر 22 ساله ام که مذهبی و مقیدم. حدود 2ساله که با یک آقا پسری تو اینترنت آشنا شدم که او هم مثل من مذهبی و مقید است. من از اول با ایشان مثل یک دوست برخورد کردم ایشان هم همینطور. بعد از حدودا یک سال و نیم متوجه شدم که ایشان عاشق من شدند. منم اصلا از این موضوع خبر نداشتم. یعنی خودش جوری برخورد نمیکرد که من بفهمم!!! از نظر خانوادگی خیلی به هم نزدیک هستیم. خودش هم خیلی پسر خوب و پاکی است. تا به حال هم عاشق نشده...
حالا هم از عشق او صد در صد مطمئنم چون ایشان را یک جورایی در این مدت شناختم. ولی جالب اینجاست که ما اصلا حضوری با همدیگر حرف نزدیم. فقط چند تا عکس از هم دیدیم و چند بار هم تلفنی صحبت کردیم. البته یک بار از دور همدیگر را دیدیم. این کار را هم زمانی انجام دادیم که من اصلا نمیدانستم که این آقا عاشق من است. بعد از اینکه فهمیدم مرا دوست دارد سعی کردم رابطمهام را با او کم کنم و تصمیم گرفتیم دیگر رابطۀ تلفنی نداشته باشیم و حالا فقط چت میکنیم.
حالا این آقا در به در دنبال کار است تا بیاید خواستگاری؛ ولی خب من مطمئن نیستم که ایشان همان است که من میخواهم. من فقط دوسش دارم؛ آن هم نه شدید. از طرفی خواستگارای دیگری هم دارم... حالا نمیدانم چه کار کنم!! از طرفی علاقۀ شدید این آقا!! از طرفی هم خواستگارای دیگه. به نظر شما من با این آقا چه کار کنم؟ به نظر شما درست است که یک بار هم را ببینیم تا شاید نظرش راجع به من عوض شود؟ چون دوست ندارم عاشقم بماند. از طرفی هم میترسم با این علاقهای که به من دارد اگر باهم قرار بگذاریم علاقهاش شدیدتر شود. از اینکه دلش را هم بشکنم میترسم... به نظر شما راحت ردش کنم؛ بدون اینکه همدیگر را ببینیم یا نه با او بمانم؟
اگر بمانم ممکن است یکهو با یک خواستگارم ازدواج کنم و...
پاسخ:
با توجه به اینکه میگویی شک داری ایشان مورد مناسبی برای ازدواج باشد باید به او بگوئی اگر قصد ازدواج داری رسما اقدام کن تا هم خانوادهها با هم آشنا شوند و هم اینکه ما همدیگر را بیشتر و بهتر در کنار خانوادهها بشناسیم و اگر آنها موافقت کردند و ما هم دیدیم مناسب هم هستیم ازدواج میکنیم. اگر گفت فعلا شرایط مالی ندارم به او بگو اقدام اولیه برای ازدواج هزینه چندانی ندارد و شما میتونی الان اقدام کنی تا ببینیم نظر خانوادهها چیست و اگر قبول کردند و اصل ازدواج مسلم شد مدتی را صبر میکنیم تا شما کار مناسبی پیدا کنی و شرایط فراهم شود و بعد عروسی کنیم. البته میتوانی مدتی را هم به او فرصت بدهی مثلا یک ماه تا برود کار پیدا کند و بیاید که یک وقت به خاطر نداشتن شغل خوانوادت الکی ردش نکنند.
البته این را باید متذکر شوم که اطمینان به عشقی که طرف به شما دارد لزوما به معنای این نیست که شما دو نفر مناسب هم هستید. بلکه باید جدای از این علاقه تناسبها را با کمک خانواده و بزرگترها بسنجی و بعد تصمیم بگیری.
نگران علاقه او و یا شکستن دلش نباش فکر این باش که تصمیمی بگیری که بعدا پشیمان نشوی و یک عمر زندگیت خراب نشود. بنابر این هرچه زودتر تکلیفت را با او روشن کن و اگر به این نتیجه رسیدی که مناسب نیستید یا اینکه خواستگار مناسب تری داری، بدون دلسوزی ردش کن تا بعدا تاسف نخوری.
نظرات
بنظر بنده یه قرار در یک جای رسمی بذارید و یه گفتگوی رک و پوست کنده انجام بدید باهم. تمام حرف هارو بزنید. در نهایت به نتیجه میرسید ان شاءالله که یا ترک یا وصل