- فردی که آرزوی ازدواج با امام زمان (عج) را دارد، نمی‌تواند خواستگاران فعلی خود را رد نماید؛ چراکه بافرض امکان وقوعی این نوع ازدواج در عصر غیبت ممکن است یکی از همان خواستگاران بدون اینکه خود فرد متوجه شود امام عصر باشد. در آن صورت رد کردن خواستگاران تنها نتیجه‌ای که خواهد داد این است که چنین فردی هیچ گاه نتواند ازدواج کند!
یکی از دوستان مذهبی‌ام، آرزوی ازدواج با امام زمان (عج) را در دل دارد و در اکثر مواقع دعا می‌کند تا به چنین آرزویی برسد. آیا اصل این آرزو و خواسته، درست و قابل اجابت (در شرایط کنونی غیبت) است؟ آیا درست است که به امید اجابت این دعا جواب رد به خواستگارهایش بدهد؟
پاسخ مشاور:
قبل از اینکه بخواهیم درباره امکان عرفی این نوع ازدواج صحبت کنیم، لازم است به این سوال جواب داده شود که فرد موردنظر چه هدفی را از رسیدن به این آرزو دنبال می‌کند؟
آیا ایشان با این ازدواج به دنبال رسیدن به تعالی و رشد و تکامل است که در آن صورت این سوال مطرح می شود که مگر راه تعالی، رشد و تکامل تنها از طریق ازدواج با امام زمان(عج) رخ می‌دهد؟ به علاوه حتی توفیق رسیدن به چنین سعادتی هم صرفا با این ازدواج معلوم نیست اتفاق بیفتد؛ چرا که در تاریخ اهل بیت (علیهم‌السلام) نیز افرادی بودند که توفیق ازدواج با امامان معصوم (علیهم‌السلام) را داشتند، ولی متاسفانه هیچ بهره‌ای از تعالی و سعادت را پیدا نکردند.
اما اگر فرد مورد نظر با رد کردن خواستگاران خود، شایستگی ازدواج و تشکیل زندگی مشترک خود را تنها با ازدواج با امام زمان (عج) می‌داند به طوری که هیچ یک از خواستگاران را شایسته ازدواج با خود نمی‌بیند، در آن صورت چه بسا چنین فردی دچار سختگیری بیجا و ایده آل گرایی در این زمینه شده است. در حالت بدبینانه احتمال اینکه فرد دچار خودشیفتگی شده باشد وجود دارد. به علاوه اینکه با چنین طرز تفکری از کجا معلوم که ایشان شایستگی ازدواج با امام زمان (عج) را داشته باشد؟
نکته بعدی این است که اگر ترس به گناه افتادن برای فردی با ترک ازدواج متصور شود، در آن صورت ازدواج برای چنین فردی تبدیل به امری واجب و لازم می‌شود و چنین فردی دیگر عذر شرعی برای رد کردن خواستگاران خود را نخواهد داشت.
سوال: آیا اصل این آرزو و خواسته با توجه به شرایط غیبت درست و قابل اجابت است؟
در جواب این سوال باید عرض کنم که گرچه امکان به وقوع پیوستن چنین آرزو و خواسته‌ای دور از انتظار نیست و چه بسا امکان وقوعی برای آن متصور باشد، ولی سوالی که مطرح می‌شود این است که امکان عملی و عرفی این مسئله چقدر می‌تواند باشد که فرد بخواهد برای رسیدن به خواسته‌اش، تصمیم به ترک ازدواج و رد خواستگاران بگیرد به این امید که بتواند با امام زمان (عج) ازدواج نماید. به خصوص در زمان غیبت حضرت که بنا نیست ایشان توسط دیگران ایشان شناخته شود! حتی بر فرض امکان وقوعی ازدواج با امام زمان (عج) در عصر غیبت، باتوجه به فلسفه غیبت ایشان، بنا نیست که خودشان را به عنوان امام عصر به ایشان معرفی کند تا با او ازدواج نماید! چرا که چنین چیزی با فلسفه غیبت منافات دارد. بنابراین حتی بافرض امکان وقوعی این ازدواج، ضرورتی ندارد که فرد مذکور متوجه شود که با امام زمان (عج) ازدواج کرده است.
بنابراین فردی که آرزوی ازدواج با امام زمان (عج) را دارد، نمی‌تواند خواستگاران فعلی خود را رد نماید؛ چراکه بافرض امکان وقوعی این نوع ازدواج در عصر غیبت ممکن است یکی از همان خواستگاران بدون اینکه خود فرد متوجه شود امام عصر باشد. در آن صورت رد کردن خواستگاران تنها نتیجه‌ای که خواهد داد این است که چنین فردی هیچ گاه نتواند ازدواج کند!