پر کردن چاه‌های بدر تدبیری جنگی بود و اصلا ربطی به بستن آب بر دشمن و تشنگی آنان نداشت.
شبهه: در جنگ بدر مسلمانان آب را بر دشمن بستند؛ با این فرض، بستن آب در کربلا بر روی امام حسین(ع) دور از ذهن نیست؛ چون چیزی که عوض دارد گله ندارد!
پاسخ:
مغالطه دشمنان اسلام از این قرار است که پر کردن چاه‌های بدر تدبیری جنگی بود و اصلا ربطی به بستن آب بر دشمن و تشنگی آنان نداشت. چراکه سپاه دشمن در مکانی نزدیک به مسلمانان، اردو زده بودند و خودشان چاه بزرگی داشتند و آن شب هم باران زیادی باریده بود و همه چاه‌های آن صحرا را پر از آب کرده بود، لذا به هیچ وجه سپاه دشمن از حیث دسترسی به آب در مضیقه نبود.
اهداف این کار را می‌توان چنین بر شمرد:
1. محدود کردن دایره جنگ: حباب بن منذر برخاست و گفت: چنان مصلحت می‌بینم که سر همه چاه‌هاى آب، جز یک چاه را ببندیم و با آنان کنار همان چاه رویارو شویم.
2. روحیه دادن به مسلمین: چنین به نظر می‌رسد این کار بیشتر جنبه روانی داشت تا از این طریق روحیه مسلمانان تقویت و مشرکان نیز تضعیف شوند.
اما در کربلا قضیه بسیار متفاوت است، اولا: حضرت کاملا از آب منع شد، دوما: همراه حضرت تنها مردان جنگی نبودند تا کسی بگوید جنگ است و باید تدبیر کرد، بلکه زن و بچه‌ها نیز همراه حضرت بودند و آن‌ها بیشتر اذیت شدند.
__________________________________
لینک مطلب: https://btid.org/fa/news/148786