نماز یکی از اصلی ترین عبادات در بین مسلمین است. اما وقتی نیاز یک کودک در برابر نماز واقع می شود، پیامبر نیاز اساسی کودکان را برطرف می کند.
امام صادق علیه‌السلام می‌فرمایند: روزی پیامبر دو رکعت نماز را سبک‌تر (سریع‌تر) خواندند. اصحاب سؤال کردند: آیا دستور جدید آمده است؟ (ما هم چنین کاری را انجام دهیم و دو رکعت آخر نماز را به‌سرعت بخوانیم). پیامبر فرمودند: مگر صدای گریه و فریاد کودک را نشنیدید؟.(وسایل شیعه ج 5 ص 365)
در روایات دیگر آمده است: پیامبراکرم صلی الله علیه و آله و سلم سجده را طولانی کردند تا بازی امام حسن علیه‌السلام بر روی کمرایشان تمام شود.(مستدرک ج 3 ص165)
در غرب به شخصیت کودک تا صدسال اخیر توجهی نمی‌کردند و نیازهای کودک را نیاز یک انسان کامل می‌دانستند. حتی برای تربیت آنان لباس‌های بزرگ به تن کودکان می‌کردند تا به آنان شخصیت بزرگ‌ترها را بدهند.
حال پیامبر اسلام صلی‌الله علیه وآله و سلم در آن زمان، تمام این نیازها را می‌دانستند و نماز را که یکی از اصلی‌ترین عبادات مسلمین است، برای نیاز اساسی کودک طولانی یا کوتاه بجا می‌آوردند تا آسیب روانی به کودکان وارد نشود.