آرمان شهرِ لیبرالیسم!

داستان کرونا هرچه که بود، اینکه از کجا آغاز شده، آیا ویروسی طبیعی بوده یا دست ساز، اینکه توسط چه کسی یا کسانی به چه منظور ساخته شده، و اینکه چگونه یک ویروس آزمایشگاهی _برفرض صحت این مدعا_ به خارج راه پیدا کرده؛ حقایقی از آنچه انسان امروز هست را بروز داده است. اما واقعیت کرونا رونمایی از واقعیت اصلی تمدن لیبرالیسم نیز بوده است.
تمدن لیبرالیسم، همان تمدنی است که روزی فوکویاما مدعی بود، لیبرالیسم و یا به تعبیری جهانی‌سازی آمریکایی و غربی، همان بهشت موعود و مدینه فاضله و آرمانیِ مورد انتظار بشر معرفی می‌کرد و آمریکا را مهدِ شکوفایی این تمدن نشان داد، تا جایی که بیان داشت:« به نظر من جهانی شدن همان آمریکایی شدن است، چرا که آمریکا از برخی جهات پیشرفته‌ترین کشور سرمایه‌داری در جهان امروز است. بنابراین قطعاً آمریکایی شدن با جهانی شدن یکی است». و در نظریه پایان تاریخ خود بیان داشت: «آخرالزمان فرا رسیده و ارزش‌های لیبرال دموکراسی نشان داده‌اند که به بهترین وجهی نیازهای انسان معاصر را برآورده می‌سازند.(1) حالا ثمره‌ی این تمدن، انسان‌هایی هستند که در این بستر تربیت شدند، مطالعات جدید نشان می‌دهد در مدینه فاضله _آمریکا_ نرخ خشونت با اسلحه و تعداد کشته‌شدگان در این حوادث پس از دوران همه‌گیری کرونا رشد داشته و تعداد کشته شدگان به بیش از ۵۰ هزار نفر رسیده است.(2)
این‌ها البته در حالی است که در جوامع اسلامی مانند ایران همه‌گیری کرونا، نه تنها موجب ایجاد خشونت نشد، بلکه بهانه‌ایی برای همبستگی و همیاری آحاد مردم نسبت به یکدیگر گردید.
هرچند شاید ظاهر پرطمطراق شهرهای غربی و چهره جنتلمن مآبِ سیاست مداران آنها، ملت‌های مستضعف را بفریبد اما حقیقت ورای این ظواهر است؛ «وَلا تَمُدَّنَّ عَیْنَیْکَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا لِنَفْتِنَهُمْ فِیه [طه/131] و هرگز چشمان خود را به نعمت های مادی که به گروه هایی از آنان داده ایم میفکن، این ها شکوفه های زندگی دنیاست تا آنان را در آن بیازماییم».
حکایت تمدن غربی، حکایت تمدنی است که سالها فرهنگ و نظم و مهربانی و همه چیز سر جای خودش بودنش را بر سر جوامع دیگر کوبیدند؛ در حالی که آواز دهل از دور خوش است.
پی‌نوشت؛
1. نظریه‌ها و رویکردهای جهانی شدن، ماهنامه دینی، فرهنگی مسجد، شماره 90، خرداد 1384، ص 62
2. میزان https://b2n.ir/j81807