انقلاب اسلامی خیزش کوه‌نشینان بر کاخ نشینان بوده و شکی نیست که رسیدگی به طبقات مستضعف، حتی خارج از مرزها، از اهداف انقلاب اسلامی بوده است؛ اما جالب است که بعضی جریانات سیاسی -در حالی که پرونده خوبی در همراهی با ارزش‌های انقلابی ندارند- گهگاه در ظاهر یک مدعی جلوه‌گری کرده و دست به ایجاد دوقطبی‌های کاذب می‌زنند. به عنوان مثال این سخن سید حسن خمینی در دیدار با اعضای دفتر حزب اعتماد ملی که می‌گوید: «پایگاه اجتماعی حکومت از دوش محرومین به دوش متدینین انداخته شد»، به سرتیتر خبری رسانه‌‌های معاند و غربگرا تبدیل، و دستمایه عملیات تبلیغاتی شد.
این سخن یادگار امام را می‌توان در راستای ابراز نگرانی نسبت به سیاست‌های حاکمیت یکدست تعریف کرد. حاکمیت یکدست اسم رمز هجمه رسانه‌ای جریان‌های غربگراست. آنها مشکلات موجود را زاییده سیاست‌های نامتقارن حاکمیت یکدست می‌دانند و معتقدند مجلس و دولت، با مهندسی انتخابات و طرد اکثریت مردم شکل گرفته‌اند و نهادهای نظارتی به صورت غیرمستقیم نمایندگان دلخواه حاکمیت را بر مسند مسئولیت نشانده‌اند!
این درحالی است که بارها از سوی نهادهای متولی و همچنین رهبر معظم انقلاب، این گونه سخنان مورد نهی واقع شده و احترام به مر قانون و زیر سؤال نبردن انتخابات مورد تأکید قرار گرفته است. با این اوصاف مرغ غربگرایان همواره یک پا داشته است و به سبب اینکه اینک بر اریکه قدرت سوار نیستند، هر از چند گاهی با طعنه به ارکان حاکمیت، در مقام خودنمایی برمی‌‌آیند.
با احترام جا دارد بپرسیم چرا اکثر صاحب منصبانی که ایشان بارها به سبب حمایت از آنان به میدان آمده است، نه تنها پایگاه حکومت را از دوش محرومین برداشته‌اند، بلکه له شدن فقرا زیر چرخ‌های توسعه را لازمه اجرای سیاست‌های اقتصادی خود می‌دانستند؟ این در حالی است که شاخص‌ترین آرمان انقلاب، پشتیبانی محرومان و مستضعفان است.
بنابراین یادگار امام بهتر است در جهت حمایت از محرومین دست از حمایت از دوستان لیبرال مسلک خود برداشته و بانیان وضع موجود را مورد عتاب و طعنه قرار دهند!
چرا اکثر صاحب منصبانی که ایشان بارها به سبب حمایت از آنان به میدان آمده است، نه تنها پایگاه حکومت را از دوش محرومین برداشته‌اند، بلکه له شدن فقرا زیر چرخ‌های توسعه را لازمه اجرای سیاست‌های اقتصادی خود می‌دانستند؟ این در حالی است که شاخص‌ترین آرمان انقلاب، پشتیبانی محرومان و مستضعفان است.