نهضت ماندگار و سرخ حسینی و امید سبز مهدوی باعث حرکت جوشان و مستمر شیعیان و استقامت بی‌نظیر آنان در برابر مشکلات شده است.
می‌توان ادعا کرد احیاء و تداوم تفکر شیعه، مدیون نهضتی شورانگیز و سرخ و نگاه به پایانی سبز و نورانی است. اوج سرخی و تأثیرگذاری را در جریان عاشورا و نهضت حسینی علیه‌السلام مشاهده می‌کنیم. خونِ خدا باعث احیای دوباره تشیع شد و در ادامه انرژی و جوش‌وخروش را در حرکات شیعیان به وجود آورد. این شور و جنبش سرخ و پرحرارت با امید به آینده‌ای بهتر و ظهور منجی عالم بشریت همراه شده است. در مذهب تشیع، پیروان راه اهل‌بیت علیهم‌السلام توسط نیرویی مقدس و معنوی به حرکت و جنبش وادار می‌شوند و با داشتن هدف روشن و سبز هیچ‌گاه دچار ناامیدی و دل‌خستگی نمی‌گردند .
راز خستگی‌ناپذیری و پایداری شیعیان در طول تاریخ را باید در همین نکته یافت. تا زمانی که امید باشد، مقاومت و حرکت ادامه خواهد داشت. نگاه مثبت شیعیان به آینده، ریشه در اعتماد به وعده الهی و حسن ظن به خداوند دارد. در زیارت آل یاسین می‌خوانیم: «اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا وَعْدَ اللَّهِ الَّذى ضَمِنَهُ»؛[1] «سلام بر تو! ای وعده خدا که آن را ضمانت نمود».
ظهور منجی امیدی روشن و سبز است که جلوی انحراف و تزلزل را در شیعیان می‌گیرد، پس تا می‌توان باید در حفظ و تقویت آن کوشید.
پی‌نوشت:
[1]. مفاتیح‌الجنان، زیارت آل یاسین.