جمعیت فراوان، نقشی مهم در رساندن هر کشوری به اهداف خود دارد. اگر کشورهای اسلامی برای تحقق اهداف دینی، اقدام به افزایش جمعیت کرده و همزمان برای اجرای همه دستورات دینی تلاش کنند، جمعیت آنها در تمام ابعاد مایه اقتدار و پیشرفت آنها قرار خواهد گرفت.
باورها و ارزش‌های پذیرفته شده افراد هر جامعه، تأثیرات غیر قابل انکاری بر نوع تغییرات جمعیتی آن جامعه دارد. به عبارتی دیگر مردم بر اساس آنچه اعتقاد داشته و برایشان اهمیت دارد، تعداد فرزند و جمعیت خود را تنظیم می‌کنند. جمعیت فراوان انسانی یکی از ابزارهای مهم هر کشور در رسیدن به اهداف و آرمان‌هایی است که در سر می‌پروراند. کشورهایی که به قدرت تأثیر گذار جمعیت در ابعاد مختلف فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، امنیتی، و حتی اقتصادی توجه می‌کنند، تلاش دارند تا این قدرت تأثیرگذار را به نفع خود مدیریت کرده و به کار گیرند. آمریکا که زمانی با تکیه بر جمعیت فراوانش -که البته مقداری از آن را از طریق سیاست مهاجرت تأمین کرد- به رشد اقتصادی رسید، به دلیل اینکه امروزه نمی‌تواند پویایی و جوانی کشور خود را حفظ کند، تلاش می‌کند تا حداقل از جمعیت فراوان دیگر کشورها عقب نماند؛ از این رو با اجرای انواع سیاست‌ها و حتی نفوذ در بدنه تصمیم‌گیران جمعیتی دیگر کشورها، سعی می‌کند آنها را به کنترل و کاهش جمعیت وادار کرده و مانع بهره‌مندی آنها از سرمایه جمعیت شود.[1]
بنابراین تعیین هدف، نقش مهمی در تدوین و پیگیری سیاست‌های جمعیتی دارد. طبیعی است هر کشوری، به هر اندازه که به اهدافش پایبند و معتقد باشد، به همان اندازه نیز تلاش خواهد کرد تا سیاست‌های جمعیتی خود را مطابق با همان اهداف تنظیم و پیگیری کند.
دین اسلام اهداف و راهبردهایی کلان و توحیدی برای سیاستگذاری‌های جمعیتی تعیین کرده و افراد را تشویق کرده تا برای تحقق آن اهداف، به افزایش جمعیت اقدام کنند. آنچه که راهبردهای جمعیتی دین را از دیگر سیاست‌ها و راهبردهای جمعیتی متمایز می‌کند، توجه به خدا و لزوم کسب رضایت اوست. اگر به این اصل مهم توجه شود، خیال جامعه نسبت به تهدیدهای جمعیتی راحت می‌شود. این شرط، همان حقیقتی است که خداوند انسان را برای آن آفرید و آن، بندگی خداست. بر اساس آیات قرآن اگر مردم هر جامعه به سوی خداوند رجوع کرده و بندگی و عمل به دستورات او، از جمله افزایش فرزندآوری و تربیت جمعیت فراوان و خداپرست را سرلوحه رفتارهای خود قرار دهند، خداوند هم به برکت این بندگی، جمعیت را عامل اقتدار آنها در امور مختلف زندگی فردی و اجتماعی قرار می‌دهد.[2]
جمعیت فراوان یکی از نعمت‌هایی است که امروزه کشورهای اسلامی از آن برخوردار بوده و وجود این نعمت، آنها را در موضع برتر قرار داده و دشمنان را نسبت به آن نگران ساخته است. دشمنان نسبت به قدرت جمعیت مسلمانان آگاهند و نسبت به آن به یکدیگر هشدار داده و برای مقابله با آن تلاش می‌کنند. حتی در این روزها که شاهد هجوم وحشیانه رژیم غاصب صهیونیستی به غزه هستیم، یکی از عواملی که مانع حمله زمینی 300هزار نیروی اشغالگر به غزه می‌شود، ترس از جمعیت جوان و فراوان موجود در غزه است که آماده دفاع و مبارزه شجاعانه با آنها هستند.[3]
امروزه دلیل اصلی بروز بسیاری از مشکلاتی که جوامع اسلامی با آن دست به گریبانند، نه به خاطر جمعیت زیاد؛ بلکه به دلیل فاصله گرفتن از دستورات اسلامی و عمل ناقص به آن است. تا زمانی که ریشه مشکلات که همان رویگردانی از خدا و دستورات اوست از بین نرود، حتی سیاست کاهش و کنترل جمعیت هم هیچ مشکلی از مشکلات آنها را برطرف نخواهد کرد. از این رو لازم است که برای مقابله با جنگ جمعیتی دشمن، آماده بود و مهمترین راهبرد برای مواجهه با دشمنان جمعیتی را که همان بازگشت به سوی خدا به همراه تلاش برای افزایش جمعیت است، به کار گرفت. هر کدام از کشورهای اسلامی که به این توصیه راهبردی-جمعیتی اسلام عمل کنند، در این صورت سنت‌های الهی به کمک این جامعه خواهد آمد و خداوند جمعیت را عامل اقتدار آن کشور در تمام ابعاد سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، امنیتی، اجتماعی و... قرار خواهد داد.
پی نوشت:
[1]. فارس، https://zaya.io/dr7ep.
[2]. «فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ غَفَّارًا يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُم مِّدْرَارًا وَيُمْدِدْكُم بِأَمْوَالٍ وَبَنِينَ وَيَجْعَل لَّكُمْ جَنَّاتٍ وَيَجْعَل لَّكُمْ أَنْهَارًا»، نوح: 10-12.
[3]. ایندیپندنت فارسی، https://zaya.io/nm436.