شهید جمهور

روضه روضه مجسم شد 
خاتم از پیکری جدا افتاد 

واژه‌هایم چقدر پر شررند
باز عمامه از قفا افتاد

یک جهانی سیه پوش رفتنت شده‌اند 
باز شورشی در دل عزا افتاد 

دست شاه مشهد به همراهت
خادم الرضا دامن رضا افتاد 

چقدر صحنه‌ها که تکراری است 
قلم از گفتنش به آه افتاد 

آه سید غریب محرومان 
مثل یوسف که قعر چاه افتاد 

نام تو گشت پر آوازه 
از همان دم که زیر ماه افتاد 

حرف‌ها رنگ خون و گودال است 
سیدی بی عبا و بی پناه افتاد