امیرالمؤمنین علی علیه السلام میفرماید: "یکی از رسالتهای انبیای الهی، برطرف نمودن شبهات و پاسخگویی به آن است".۱
همۀ امامان معصوم بخشی از وقت خود را به پاسخگویی شبههها اختصاص میدادند؛ زیرا پاسخگویی به شبهه یکی از اساسیترین وظایف عالمان و مبلغان دینی است. امام صادق علیه السلام دانشمندان شیعی را همانند مرزداران میدانند که مانع یورش شیاطین به شیعیان ناتوان میشوند و جلوی غلبه ناصبان شیطان صفت را می گیرند؛ همچنین فضیلت این
عملکرد را بالاتر از رزمندگانی معرفی میکند که با روم و ترک و خزر در حال جهادند، زیرا علما از دین مردم دفاع میکند و رزمندگان از جسم آنها.۲
معاندان امروزه با استفاده از فضای مجاز بیش از پیش به ترویج شبههها میپردازند و به طور بدیهی جوانان بیشترین آسیب را متحمل خواهند شد. همانگونه که وظیفه فرماندهان نظامی، پاسداری است و تا حد توان مانع ازبینرفتن نفوس میشوند، عالمان دینی باید عزم خود را جزم کنند، مانع کشتار روح جوانان شوند و جوانانی را دریابند که روح دینیشان در این بستر در شرف ذبح شدن است.
امام صادق علیه السلام در اینباره میفرمایند: "
به جوانان خود حدیث بیاموزید پیش از آنکه مرجئه بهر شما سبقت گیرند."۳
امروزه شبههافکنان در جایگاه مرجئه قرار گرفتهاند و روح جوانان و نوجوانان را هدف قرار دادهاند.
شبهههای معاندان به تناسب مکان و زمان مطرح و در فضای مجازی و حتی حقیقی نشر داده میشود؛ در ایام فاطمیه شبهههای فاطمی، در غدیر شبهههای مرتبط به غدیر و در محرم و صفر شبهههای عاشورایی را مطرح میکنند.
پینوشت:
۱- سید رضی، نهج البلاغة ،ص ۴۶.
۲- احمد بن علی طبرسی، الاحتجاج علی أهل اللجاج، ج ۱ ،ص ۱۷.
۳- محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱ ،ص ۴۷؛