- اگر انسان بداند نگاه کردن به زنان (ولو در نگاه اول) منجر به تحریک شهوت او می‌شود و یا خوف ارتکاب گناه و مفسده دارد، در این صورت نگاه کردن به آنها جایز نیست.
سؤال: اگر فردی قصد لذت در نگاه نداشته باشد اما در حین نگاه، لذت حاصل شود،حکمش چیست؟ مثلاً نگاه مغازه‌دار به مشتری.
پاسخ:
1. ابتدا توجّه داشته باشید در هر صورت و در هر جا و به هر نحو، نگاه حضوری و عمدی مرد به زن نامحرم مسلمان (به جز صورت و دست‌ها تا مچ در صورتی که زینت و آرایش نداشته باشد که نگاه به آن هم با قصد لذّت و ریبه صورت نگیرد)، جایز نیست؛
2. اگر نگاه اول بدون قصد، سهوی و اتّفاقی باشد، معصیت نکرده ولی از استمرار نگاه باید اجتناب نماید؛
3. همچنین نگاه عمدی به زنان لاابالی و زنانی که مقیّد به حجاب شرعی نیستند و اگر کسی آنها را امر به معروف کند در آنها تاثیری ندارد، نگاه عمدی به مواضعی که باید بپوشانند ولی رعایت حجاب نکرده‌اند، بنابراحتیاط واجب جایز نیست.
4. افزون بر آن در هر صورت، اگر انسان بداند نگاه کردن به زنان (ولو در نگاه اول) منجر به تحریک شهوت او می‌شود و یا خوف ارتکاب گناه و مفسده دارد (یعنی خوف افتادن در فساد و گناه در جایی که لذّت جنسی وجود ندارد امّا خوف یا احتمال زیادی وجود دارد که انسان به گناه بیفتد، مثلاً در لحظه بعد، نگاه او تبدیل به نگاه همراه لذّت جنسی شود یا منجر به سایر گناهان شود)، در این صورت نگاه کردن به آنها جایز نیست.
پی‌نوشت:
بخش استفتائات پایگاه اطلاع‌رسانی دفتر آیت‌الله خامنه‌ای.