-سوره مبارکه ابراهیم متشکل از ۳۴۳۴ حرف،۸۳۱ کلمه و ۵۲ آیه و از سوره های مکی قرآن کریم می باشد.برخی از مفسرین نظیر؛ مجاهد کلیه آیات آن را مکی و برخی دیگر نظیر؛ قتاده از آیه لم تر إلى الذين بدلوا نعمة الله )) تا آیه ی (( و بئس القرار )) را مدنی می دانند. در سوره مبارکه ابراهیم هیچ ناسخ و منسوخی ذکر نشده است.
بسم الله الرحمن الرحیم
آثار و برکات قرائت سوره مبارکه ابراهیم
سوره مبارکه ابراهیم متشکل از ۳۴۳۴ حرف،۸۳۱ کلمه و ۵۲ آیه(۱) و از سوره های مکی قرآن کریم می باشد.برخی از مفسرین نظیر؛ مجاهد کلیه آیات آن را مکی و برخی دیگر نظیر؛ قتاده از آیه لم تر إلى الذين بدلوا نعمة الله )) تا آیه ی (( و بئس القرار )) را مدنی می دانند. در سوره مبارکه ابراهیم هیچ ناسخ و منسوخی ذکر نشده است.(۲)
آیات کریمه سوره ابراهیم، پیرامون اوصاف قرآنی که بر پیغمبر اسلام (صلوات اللَّه علیه) نازل شده بحث می‌کند و آن را با اوصاف زیر معرفی می‌نماید: این کتاب، آیت و معجزه و نشانه رسالت آن جناب است و مردم را از ظلمت‌ها به سوی نور بیرون می‌کشد، و به راه مستقیم خدا راهنماییشان می‌کند، خدایی که عزیز و حمید است، یعنی غالب و قاهری است که هرگز مغلوب کسی نمی شود، و غنی و بی نیازی است که هرگز محتاج کسی نمی گردد، خدایی که در کارهای خدائیش جمیل است، یعنی برای مردم جز خوبی و نعمت منظوری ندارد.(۳)
فضائل فراوانی برای قرائت سوره مبارکه ابراهیم در مصادر تشریع اعم از روایات نبوی و ائمه معصومین علیهم السلام ذکر شده است، چنانچه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید:((من قرأ سورة إبراهيم عليه السلام والحجر، أعطي من الأجر عشر حسنات بعدد من عبد الأصنام وبعدد من لم يعبدها)).(۴)هر کس سوره ابراهیم و حجر را بخواند، ده برابر پاداش کسی که بت پرستی می کند و آن که بت پرستی نمی کند، به او داده می شود.
امام صادق علیه السلام از آثار بزرگ قرائت سوره مبارکه ابراهیم را دور شدن فقر، بلا و دیوانگی معرفی نموده اند؛((مَنْ قَرَأَ سُورَةَ إِبْرَاهِيمَ وَ الْحِجْرِ فِي رَكْعَتَيْنِ جَمِيعاً فِي كُلِّ جُمُعَةٍ لَمْ يُصِبْهُ فَقْرٌ أَبَداً وَ لَا جُنُونٌ وَ لَا بَلْوَى.)).(۵) هرکس سوره ابراهیم و حج را در دو رکعت نماز در هر شب جمعه بخواند هیچگاه فقر بلا و دیوانگی به او اصابت نخواهد کرد.
امام صادق علیه السلام در بیان اثر کتابت سوره مبارکه ابراهیم می فرماید:(( مَنْ كَتَبَهَا عَلَى خِرْقَةٍ بَيْضَاءَ وَ جَعَلَهَا عَلَى عَضُدِ طِفْلٍ صَغِيرٍ،أَمِنَ مِنَ الْبُكَاءِ وَ الْفَزَعِ وَ التَّوَابِعِ،وَ سَهَّلَ اللَّهُ فِطَامَهُ عَلَيْهِ بِإِذْنِ اللَّهِ تَعَالَى)).(۶)«هر کس آن را بر پارچه ای سفید بنویسد و در آغوش کودک خردسال نهد، از گریه و هراس و پی در پی آمدن بیماری ها ایمن می شود و خداوند شیردهی او را آسان می گرداند
منابع
۱.ثعلبی، احمد، الکشف و البیان،داراحیاء، ج٥، ص٣٠٤.
۲.طوسی، محمد بن حسن، التبیان، احیاء التراث، ج٦، ص٢٦٩.
۳.طباطبایی، محمد حسین، المیزان، ج۱۲، ص۳.
۴.طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، موسسه اعلمی، ج۶، ص۵۵.
۵.صدوق، محمد بن علی، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، دارالشریف الرضی، ص۱۰۷.
۶.بحرانی،سیدهاشم، البرهان فی تفسیرالقرآن، بعثت، ج۲، ص۲۸۳.