خدای مهربان، پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله را رحمت برای تمام جهانیان فرستاده است و برای گنهکاران و نااهلان، بیم‌دهنده؛ هرچند در دل بیم‌دهندگی، رحمت نیز وجود دارد.
یکی از خصوصیات پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، انذارکننده است: «إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هاد»؛[1] «تو فقط بیم‌دهنده‌ای! و برای هر گروهی هدایت‌کننده‌ای است». پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله در ذیل این آیه فرمود: «أَنَا الْمُنْذِرُ وَ عَلِيٌّ الْهَادِ»؛[2] «من بیم‌دهنده هستم و علی علیه‌السلام هدایت‌کننده است».
انذار به وسیله وحی
بی‌شک پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله معصوم است و همه سخنان وی، وحی و از طرف خداست و هرگز از روی هوای نفسانی و دلخواهی خویش سخن نمی‌گوید.[3] بر همین اساس پیامبر رحمت صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: «إِنَّما أُنْذِرُكُمْ بِالْوَحْيِ وَ لا يَسْمَعُ الصُّمُّ الدُّعاءَ إِذا ما يُنْذَرُون»؛[4] «من تنها به وسیله وحی شما را انذار می‌کنم؛ ولی آن‌ها که گوش‌هایشان کر است، هنگامی که انذار می‌شوند، سخنان را نمی‌شنوند».
نقش قرآن در انذار
خدای مهربان، پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله را رحمت برای همه عالمیان معرفی می‌کند و در عین حال که بشارت‌دهنده است، باید بیم‌دهنده نیز باشد؛ زیرا انذار نیز برای برخی، حالت بازدارندگی از گناه و عصیان دارد و برای برخی دیگر باعث ترقی می‌شود.
همانطور که قرآن وسیله هدایت و بشارت است، وسیله انذار نیز هست؛ بنابراین پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله مردم را به وسیله قرآن از گناه، معصیت، ناامیدی و بالاخره از عذاب الهی و آتش جهنم می‌ترساند. قرآن در این‌باره می‌فرماید: «تَبارَكَ الَّذي نَزَّلَ الْفُرْقانَ عَلى عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعالَمينَ نَذيرا»؛[5] «زوال ناپذیر و پر برکت است کسی که قرآن را بر بنده‌اش نازل کرد تا بیم‌دهنده جهانیان باشد».
بنابراین ازآنجاکه در هر جامعه‌ای افرادی گرفتار دنیازدگی و... می‌شوند، باید بیم‌دهنده‌ای نیز باشد تا آنان را از عواقب کارهایشان بترساند.
پی‌نوشت:
[1]. رعد: 7.
[2]. عیاشی، محمدبن مسعود، تفسیرعیاشی، المطبعةالعلمیة، ج2، ص203.
[3]. نجم: 3و4.
[4]. انبیاء: 45.
[5]. فرقان: 1.