رهروان ولایت ـ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلّیَ اللهُ عّلّیهِ [وَ آلِه] وَ سَلَّمَ:
«كُنْتُ أَنَا وَ عَلِيٌ نُوراً بَيْنَ يَدَيِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ يُسَبِّحُ اللَّهَ ذَلِكَ النُّورُ وَ يُقَدِّسُهُ قَبْلَ أَنْ يَخْلُقَ اللَّهُ آدَمَ بِأَلْفِ عَامٍ فَلَمَّا خَلَقَ اللَّهُ آدَمَ رَكَّبَ ذَلِكَ النُّورَ فِي صُلْبِهِ فَلَمْ يَزَلْ فِي شَيْءٍ وَاحِدٍ حَتَّى افْتَرَقْنَا فِي صُلْبِ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ فَفِيَّ النُّبُوَّةُ وَ فِي عَلِيٍّ الْخِلَافَة»
رسول خدا صلی الله و علیه و آله و سلم فرمود:
هزار سال پیش از آن که پروردگارم، آدم را بیافرید، من و علی در پیشگاه خداوند همچون نوری بودیم که او را تسبیح می گفتیم. پس آنگاه که آدم را خلق کرد، این نور را در پشت او قرار داد. پس ما همواره با هم و در یک نور بودیم تا آن که خداوند ما را در پشت عبدالمطلب از یکدیگر جدا ساخت. پس در من نبوت را قرار داد و در علی خلافت (پس از من) را نهاد.
__________________________
ینابع المودة،ج1،ص47
و با اختلاف:
تفسیر ابن عربی،ج2،ص41
میزان الاعتدال،ج1،ص507
لسان المیزان،ج2،ص229
مناقب ابن مردویه،ص285
فضائل اهل بیت،ص173
سمط النجوم العوالی،ج2،ص12
الفردوس،ج3،ص283
نظم درر السمطین،ص79
تذکرة الخواص،ص76