به گزارش رهروان ولايت در وبلاگ گروه اينترنتی پرسمان احکام آمده است:نذری که کلیه شرایط و ذوابط آن رعایت شده باشد، بعد از بر آورده شدن حاجت الزام آور است و به صورت عبادت پروردگار در می آید، و عبادت پروردگار را نمی شود ترک کرد و در صورت ترک باید قضای آن را انجام داد و وهمچنین در بعضی موارد کفاره هم دارد. نذر هم از مواردی است که به جز قضا ، کفاره هم دارد، حالا برای فهمید چگونگی کفاره نذر تا آخر با ما همراه باشید.
اتجام ندادن نذری که زمان خاصی برای آن تعیین شده، دو صورت دارد:
1- ترک سهوی نذر: نذری که از روی فراموشی یا به خاطر پش آمدی مثل مسافرت و مسائل خاصی که برای بانوان است ترک شود، در این صورت نذر فقط قضا دارد.
2- ترک عمدی نذر: اگر نذری که کرده است را عمدا ترک کند، گناه کرده است و هم باید قضا آن را به جا آورد و هم کفاره بدهد.
در مورد کفاره نذر بین مراجع تقلید اختلاف نظر وجود دارد:
1- آیت الله خمینی، آیت الله مکارم شیرازی و آیت الله فاضل لنکرانی می فرمایند: کفاره نذر مثل کفاره روزه رمضان است، یعنى یك بنده آزاد كند یا به شصت فقیر طعام دهد یا دو ماه پى در پى روزه بگیرد.
2-آیت الله خامنه ای، آیت الله تبریزی، آیت الله سیستانی و آیت الله وحید خراسانی کفاره نذر را مثل کفاره مخالفت قسم میدانند، یعنی تخییر بین آزاد كردن یك بنده یا طعام دادن ده فقیر یا پوشاندن ذه فقیر و اگر هیچ یك را نتوانست، سه روز پى در پى روزه بگیرد.
3- آیت الله بهجت و آیت الله صافی گلپایگانی در مورد کفاره نذر دو قول دارند: هم کفاره روزه رمضان و هم کفاره مخالفت قسم و احتیاط را مطابق با کفاره رمضان می دانند.
نظر مراجع تقلید:
آیت الله خمینی:
مساله: اگر انسان از روى اختیار به نذر خود عمل نكند باید كفاره بدهد،یعنى یك بنده آزاد كند یا به شصت فقیر طعام دهد یا دو ماه پى در پى روزه بگیرد.1
آیت الله خامنه ای:
سوال: من نذر کردم که تا رسیدن این رمضان 30 روز روزه بگیرم ولى تا الان نتوانستم حالا تکلیف من چیست؟ اگر به نذرم عمل نکنم چه مى شود؟
جواب: اگر موقع نذر کردن صیغه نذر را خوانده اید و قدرت گرفتن سى روز روزه را داشته اید باید به نذرتان عمل کنید و اگر عمل نکنید باید کفاره مخالفت نذر را بپردازید، و کفاره نذر مثل کفاره قسم2 است، و اگر پس از نذر صحیح بواسطه عذرى نتوانستید روزه بگیرید باید آن روزه ها را بعد از مرتفع شدن عذر قضا کنید و در فرض مذکور کفاره ساقط است.3
آیت الله تبریزی:
مـسـاله: اگر نذر كند روز معینى را روزه بگیرد, باید همان روز را روزه بگیرد, ودر صورتى كه عمدا روزه نگیرد, باید گذشته از قضاى آن روز كفاره هم بدهد, و اظهر این است كه كفاره اش كفاره مخالفت یمین است چنانكه خواهد آمد, بلى در آن روز اختیارا مى تواند مسافرت كند و روزه را نـگـیـرد, و چنانچه در سفر باشد لازم نیست قصد اقامه كرده و روزه بگیرد, و در صورتى كه از جهت سفر یا از جهت عذر دیگرى مثل مرض یا حیض روزه نگیرد, لازم است روزه را قضا كند.4
آیت الله بهجت:
مساله: اگر از روى اختیار به نذر خود عمل نكند، باید كفاره بدهد، و كفاره آن ـ بنا بر اظهر ـ كفاره «قَسَم» و بنابر احتیاط مستحب، كفاره افطار عمدى روزه ماه رمضان است. و نیز اگر نذر روزه معین كرده باشد، كفاره آن بنابر احتیاط واجب، همان كفاره افطار عمدى است.5
آیت الله سیستانی:
مساله: اگر نذر كند روز معینى را روزه بگیرد , باید همان روز را روزه بگیرد , و در صورتى كه عمدا روزه نـگـیرد , باید گذشته از قضاى آن روز كفاره هم بدهد و اظهر این است كه كفاره اش كفاره مخالفت قسم است چنانكه خواهد آمد , ولى در آن روز اختیارا مى تواند مسافرت كند , و روزه را نگیرد، و چـنانچه در سفر باشد لازم نیست قصد اقامه كرده و روزه بگیرد و در صورتى كه از جهت سفر یا از جهت عذر دیگرى مثل مرض یا حیض روزه نگیرد لازم است روزه را قضا كند ولى كفاره ندارد.6
آیت الله صافی گلپایگانی:
مـسـاله: اگر نذر كند كه روز معینى را روزه بگیرد, چنانچه در آن روز عمدا روزه خود را بـاطـل كند، در كفاره آن دو قول است: یكى این است كه یك بنده آزاد نماید و یا دو ماه پى در پى روزه بـگـیـرد یـا بـه شصت فقیر طعام دهد و این قول درصورت اختیار آزاد كردن بنده یا اطعام شـصت فقیر مطابق با احتیاط است و قول دیگر تخییر بین آزاد كردن یك بنده و طعام دادن به ده فقیر یا پوشاندن آنها و اگرهیچ یك را نتواند، سه روز پى در پى روزه بگیرد.7
آیت الله مکارم شیرازی:
مسأله: اگر كسى از روى اختیار به نذر خود عمل نكند گناه كرده و باید كفّاره بدهد و كفّاره نذر عبارت است از اطعام شصت فقیر، یا دو ماه پى در پى روزه گرفتن، یا یك بنده آزاد كردن.8
آیت الله فاضل لنکرانی:
مسأله: اگر انسان از روى اختیار به نذر خود عمل نكند، باید كفاره بدهد یعنى یك بنده آزاد كند یا به شصت فقیر طعام دهد یا دو ماه پى در پى روزه بگیرد.9
آیت الله وحید خراسانی:
مسأله: اگر نذر كند روز معینى را روزه بگیرد ، باید همان روز را روزه بگیرد ، و در صورتى كه عمدا روزه نگیرد باید گذشته از قضاى آن روز كفاره هم بدهد ، و كفاره اش كفاره ء مخالفت قسم است. ولى در آن روز اختیارا مى تواند مسافرت كند و روزه را نگیرد ، و چنانچه در سفر باشد لازم نیست قصد اقامه كرده و روزه بگیرد ، و در صورتى كه از جهت سفر یا مرض روزه نگیرد لازم است روزه را قضا كند ، و همچنین بنابر احتیاط واجب اگر از جهت حیض روزه نگیرد ، و در هر صورت كفاره ندارد.10
________________________________________
پی نوشتها:
1- توضیح المسائل آیت الله خمینی، مساله 2654.
2- کفاره قسم: آزاد کردن یک بنده یا سیر کردن یا پوشاندن ده فقیر یا سه روز پی در پی روزه گرفتن.
3- کتاب استفتائات جدید آیت الله خامنه ای، سوال 853.
4- توضیح المسائل آیت الله تبریزی، مساله 2662.
5- رساله عملیه آیت الله بهجت، نذر و عهد، مساله 103.
6- رساله آیت الله سیستانی، مساله 2662.
7- کتاب توضیح المسائل آیت الله صافی گلپایگانی، مساله 1681.
8- رساله عملیه آیت الله مکارم شیرازی، مساله 2286.
9- توضیح المسائل آیت الله فاضل لنکرانی، مسئله 2813.
10- کتاب رساله آیت الله وحید خراسانی، مساله 2717.