مواردی که حتی قضای روزه واجب نیست

یکی از احکام روزه در ماه مبارک رمضان این است که مکلف اگر بنابر عذر شرعی (مثلا مسافرت، بیماری،...) نتوانست روزۀ ماه مبارک رمضان را بجا آورد بعد از ماه رمضان باید قضای آن را بجا آورد و اگر چنانچه به عمد روزۀ ماه مبارک رمضان را باطل کند ویکی از مبطلات را انجام دهد، علاوه بر قضای آن یک روز، کفارۀ باطل کردن روزه را نیزباید بجا آورد اما در شرع مقدس اسلام در بعضی موارد برای شخصی که روزه‌هایش را در زمان مقرردرماه مبارک انجام نداده است حتی قضای آن روزها که روزه را باطل کرده است واجب نمی‌باشد:

1ـ دیوانه اگر عاقل شود نسبت به روزهایی که دیوانه بوده است.
2ـ کافر اگر مسلمان شود نسبت به زمان کفر.
3ـ نگرفتن روزه تمام یا قسمتی از ماه رمضان به سبب بیماری و ادامۀ آن تا رمضان آینده. (ولی برای هر روز باید یک مد طعام کفاره بدهد)
4ـ در ماه رمضان بعد از تحقیق از صبح شدن، یقین یا گمان پیدا کند که صبح نشده وچیزی بخورد، سپس معلوم شود که صبح بوده.
5ـ افطار کردن درهوای ابری به گمان مغرب شدن، سپس معلوم شود که مغرب نبوده است.
6ـ کودک نابالغ اگر در روز ماه رمضان بالغ شود وافطار کند، نسبت به همان روز.[1]

با اینحال در این موارد بالا که بیان شد برای شخصی که مکلف است نیازی به قضای روزه‌هایی که نگرفته نمی‌باشد.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پی نوشت:
[1]. [توضیح المسائل مراجع، مساله: 1694،1695،1703،1688 و تحریر الوسیله امام خمینی،م1]