چکیده:شهید قدوسی پس از مجاهدت های فراوان و خالصانه ی خود در 14 شهریور 1360 به دست منافقین کور دل به لقاء الهی پیوست...
علی، آخرین فرزند از خانوادهی قدوسی بود که در 12 مرداد سال 1306 در شهر نهاوند، چشم به جهان گشود. وی در دامان مادری پرهیزگار و پدری عالم پرورش یافت. آیت الله ملا احمد قدوسی، پدر وی، علی را به مدارس نوین فرستاد و او تا سوم دبیرستان را پشت سر گذاشت. در این زمان بود که تصمیم به ورود به حوزه علمیه را گرفت و رهسپار قم شد. وی در حالی که 15 سال سن داشت دروس حوزه را آغاز کرد. در دوران تحصیل وی در حوزه علمیه جریانات سیاسی نیز به دلیل جوّ متشنج، فعالیت زیادی داشتند. او نیز در این جریانات نقش فعالی را ایفا میکرد و در کنار فعالیتهای علمی، مشغول به کار سیاسی نیز شد. او در مقابل اساتید بزرگی چون آیت الله بروجردی و حضرت امام خمینی (ره) دروس خارج فقه و اصول خود را گذرانید و از شاگردان خاص و مورد توجه علامه طباطبایی در فلسفه بود؛ تا جایی که ایشان وی را به دامادی خود پذیرفتند.
وی همراه با شهید نواب صفوی در فداییان اسلام فعالیت سیاسی اجتماعی داشت. اوج گرفتن فعالیتهای سیاسی شهید قدوسی مصادف بود با جریان کاپیتولاسیون و دستگیری امام پس از سخنرانی کوبنده خود علیه شاه. آیت الله قدوسی، آیت الله خامنه ای، آیت الله ربانی، مرحوم منتظری جهت طرح عملیات مقابله با اقدامات شاه، گروهی را تشکیل دادند و جلسات خود را حول مسائل روز، اما در پوشش حل و فصل امور و مسائل حوزه تشکیل میدادند. البته با شناسایی این گروه توسط ساواک، در سال 1344 شهید قدوسی و دیگر اعضاء این گروه روانه زندانهای ساواک شدند.
ایشان با رهایی از زندان دست از فعالیتهای سیاسی اجتماعی خود در کنار مسائل علمی برنداشتند. ایشان با همراهی عدهای از روحانیون سرشناس چون، آیت الله جنتی، آیت الله مصباح، آیت الله بهشتی مدرسه علمیه حقانی را تأسیس کردند. وی دست از تلاشهای خود در اعتلای فرهنگ اسلامی برنداشت و مکتب توحید را تأسیس نمود که محلی برای تربیت مبلغان زن باشد.
وی که از معتمدین حضرت امام خمینی (ره) بود، به دادستانی کل کشور منصوب گشت. تلاشها و مجاهدتهای این عالم بزرگوار در عرصهی علم و سیاست چون خاری در چشمان مخالفین نظام اسلامی بود و همین امر وی را در لیست سیاه ترورهای آنان قرار داد و در روز شنبه 14 شهریور 1360 با بمبگذاری در ساختمان دادستانی کل کشور باعث مجروحیت شدید آیت الله قدوسی شدند که تلاشهای پزشکان بینتیجه بود و اسلام و انقلاب اسلامی از حضور این عالم وارسته محروم گشت. حضرت امام خمینی (ره) پس از این حادثه تلخ، پیامی را به مناسبت شهادت این عالم جلیل القدر صادر فرمودند: «با کمال تأسف و تأثر حجتالاسلام شهید قدوسی به دوستان شهید خود پیوست. شهیدی عزیز که سالیان دراز در خدمت اسلام بود؛ و اخیراً مجاهدات او در راه انقلاب بر همگان روشن است. اینجانب سالیان طولانی از نزدیک با او سابقه داشتم، و آن بزرگوار را به تقوا و حسن عمل و استقامت و مقاومت و تعهد در راه هدف میشناختم. شهادت بر او مبارک و وفود الی اللَّه و خروج از ظلمات به سوی نور بر او ارزانی باد. راهی است که باید پیمود و سفری است که باید رفت. چه بهتر که در حال خدمت به اسلام و ملت شریف اسلامی شربت شهادت نوشیدن و با سرافرازی به لقاءاللَّه رسیدن. و این همان است که اولیای معظم حق تعالی آرزوی آن را میکردند و از خدای بزرگ در مناجات خود طلب میکردند.» [1]. [2]
__________________________
پینوشت:
[1]. صحیفه امام، ج15، ص175.
[2]. برگرفته از کتاب «قدوسی کیست؟»