چرا نماز مى خوانيم؟
خواندن نماز به نفع خود ما است. نماز خواندن سودى به خدا نمى رساند و نخواندن آن هم ضررى به او نمى زند. اگر پدر و مادرتان به شما مى گويند درس هايتان را خوب بخوانيد براى چيست؟ حتماً مى گوييد براى آن است كه با سواد بشويم و آينده بهترى داشته باشيم. اگر خدا هم از ما خواسته كه نماز بخوانيم براى آن است كه نماز روح ما را از بدى ها پاك مى كند و باعث مى شود كه در زندگى آدم هاى خوب و مهربانى باشيم. رسول خدا(صلى الله عليه وآله) نماز را به رودى تشبيه كرده اند كه ما هر روز پنج بار در آن خودمان را مى شوييم و خود را از زشتى ها پاك مى كنيم. كسى كه نماز مى خواند و هر روز پنج بار با خدا حرف مى زند، كمتر دروغ مى گويد، كمتر دوستانش را اذيّت مى كند و كمتر حرف هاى زشت مى زند و يا اصلا اين كارهاى بد را انجام نمى دهد. خدا آدم نماز خوان را در انجام كارهاى خوب كمك مى كند.
آدم نماز خوان اگر گناهى هم انجام دهد، به بركت نماز، كم كم از آن گناه دست مى كشد و توبه مى كند. در زمان پيامبر جوانى بود كه همراه پيامبر نماز مى خواند، ولى بعضى وقت ها هم گناه مى كرد. بعضى آمدند نزد پيامبر و گفتند:«اى پيامبر! اين جوان بعضى وقت ها گناهان زشتى انجام مى دهد» پيامبر در جواب فرمود:«بالاخره يك روزى نماز او، جلوى اين كارهايش را خواهد گرفت.» همين طور هم شد. آن جوان گنه كار بعد از مدّتى توبه كرد و از كارهاى زشتى كه انجام مى داد دست كشيد.
ضمناً خوب است بدانيد كه شرط قبولى بقيه اعمال ما در آخرت هم قبول شدن نماز ما است. در حديثى از پيامبر آمده است: «در روز قيامت اوّل به نماز در پروندهّ اعمال نگاه مى كنند. اگر نماز بنده مورد قبول قرار گيرد، به بقيه اعمال نيز توجّه مى شود، امّا اگر نماز مورد قبول قرار نگيرد به ساير اعمال نيز توجّهى نخواهند كرد.»
منبع: کتاب پاسخ های روان به پرسش های قرآنی کودکان/غلامرضا حیدری ابهری