چکیده: تشیّع انگلیسی با استفاده از روایات ضعیف السند ، تقطیع روایات و ترجمه نادرست آنها حکم ناصبی را با اهل سنت خلط می‌کنند تا شیعیان را از برادران خود دور کند.
گسترش شبکه های اجتماعی همان‌طور که راه را برای تبلیغ دین اسلام و رساندن پیام حقّ شیعیان باز کرده است، آلت دست دشمنان اسلام برای القاء اکاذیب با روش‌های تأثیرگذار شده است. از جمله مسائلی که مورد توجّه غرض‌ورزان و در رأس آنها استکبار جهانی بوده و هست، ایجاد تفرقه در صفوف مسلمین برای تضعیف آن‌هاست. خداوند متعال خطر این کشمکش‌های داخلی را به این صورت بیان فرموده:«وَ أَطيعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لا تَنازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَ تَذْهَبَ ريحُكُمْ وَ اصْبِرُوا إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرين؛[انفال/46] و (فرمان) خدا و پيامبرش را اطاعت نماييد! و نزاع (و كشمكش) نكنيد، تا سست نشويد، و قدرت (و شوكت) شما از ميان نرود! و صبر و استقامت كنيد كه خداوند با استقامت كنندگان است!»
برای برهم زدن این وحدت کلمه هم در بین شیعیان و هم در بین اهل سنّت از روش‌های دقیقی استفاده می‌کنند. از جمله اینکه با تقطیع و ترجمه نادرست برخی روایات که در مورد گروهی از کفّار(نواصب) وارد شده است، قصد دارند به مخاطبین خود بقبولانند که همه اهل سنّت دشمن اهل بیت‌اند و باید از ایشان تبرّی جست و معاشرت با ایشان حرام است!
اکثر قریب به اتّفاق جامعه هدف این بمباران‌های اعتقادی هم افراد متدیّن بی‌خبر از جزئیّات مسائل دینی و ناآشنا به حدیث و تفسیرند؛ لذا به راحتی با مشاهده پیامی در گروهی مجاب می‌شوند و عَلَم مبارزه با برادران اهل سنّت خود را بر می‌دارند، دقیقاً همان کاری که وهّابیون انجام می‌دهند و عدّه‌ای جوان بی‌خبر را مقابل شیعه قرار می‌دهند!
به عنوان نمونه یکی از این پیام‌ها را بررسی می‌کنیم. در ابتدای این پیام تیتر مطلب به این صورت انتخاب شده: «معاشرت با دشمنان در سیره اهل بیت(علیهم‌السلام) چگونه بود؟» سپس چند روایت از منابع مختلف روایی در تأیید این مطلب نقل کرده است. در اینجا به دو نمونه از این روایات پاسخ می‌دهیم:
روایت اوّل از کتاب «دعائم الاسلام» انتخاب شده و در مورد ازدواج با دختری است که ناصبی است و پدرش هم ناصبی باشد.[1] در ادامه روایت قاعده کلّی‌ای در مورد کفویّت در ازدواج بیان شده و در ذیل روایت از معاشرت و دوستی با برخی افراد نهی شده است و برای آن چهار شرط بیان کرده: ناصبی باشند؛ دشمنی اهل بیت(علیهم‌السلام) را داشته باشند؛ در جامعه به ناصبی و دشمن اهل بیت(علیهم‌السلام) بودن هم شناخته شوند؛ ناصبی بودن و دشمنی اهل بیت(علیهم‌السلام) را به عنوان دین خود پذیرفته‌اند.
در ابتدای این روایت در مورد سایر مذاهب اسلامی به عنوان مستضعفین نام برده است و زن گرفتن از ایشان را جائز دانسته است.
روایت دوم مربوط به ناصبی‌ایست که حضرت از ازدواج و مراوده و همسایگی با آنها نهی کرده‌اند.[2]
اما این جماعت انگلیسی سازنده پیام، به جای ناصبی «عُمری‌ها» ترجمه کرده‌اند تا همه اهل سنّت را که به خلیفه اوّل معتقدند داخل در این حکم کنند! آیا این غیر از تحریف کلام معصوم است که کیفر سخت آن در روایات وارد شده است؟[3]
این دو نمونه از روایاتی که شیعیان انگلیسی تبار برای افروختن آتش فتنه بین مسلمین و دور کردن برادران مسلمان از یکدیگر به آنها تمسّک می‌جویند و شما بقیۀ استدلالات این جماعت فریب‌کار را می‌توانید با همین میزان بسنجید.
تشیّع انگلیسی با استفاده از روایات ضعیف السند، تقطیع روایات و ترجمه نادرست آنها حکم ناصبی را با اهل سنت خلط می‌کنند تا شیعیان را از برادران خود دور کند.
-------------------------------------
پی‌نوشت:
[1]. «عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ ع أَنَّهُ سُئِلَ عَنِ امْرَأَةٍ مُؤْمِنَةٍ عَارِفَةٍ وَ لَيْسَ بِالْمَوْضِعِ أَحَدٌ عَلَى دِينِهَا هَلْ تَتَزَوَّجُ مِنْهُمْ إِلَّا مَنْ هُوَ عَلَى دِينِهَا وَ أَمَا إِنَّكُمْ فَلَا بَأْسَ أَنْ يَتَزَوَّجَ الرَّجُلُ مِنْكُمْ الْمُسْتَضْعَفَةَ الْبَلْهَاءَ وَ أَمَّا النَّاصِبَةُ ابْنَةُ النَّاصِبَةِ فَلَا وَ لَا كَرَامَةَ لِأَنَّ الْمَرْأَةَ تَأْخُذُ مِنْ أَدَبِ زَوْجِهَا وَ يَرُدُّهَا إِلَى مَا هُوَ عَلَيْهِ فَتَزَوَّجُوا إِنْ شِئْتُمْ فِي الشُّكَّاكِ وَ لَا تُزَوِّجُوهُمْ فَأَمَّا أَهْلُ النَّصْب لِأَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ وَ الْعَدَاوَةِ لَهُمْ الْمُبَايِنِينَ بِذَلِكَ الْمَعْرُوفِينَ بِهِ الَّذِينَ يَنْتَحِلُونَهُ دِيناً فَلَا تُخَالِطُوهُمْ وَ لَا تُوَادُّوهُمْ وَ لَا تُنَاكِحُوهُم؛[دعائم الإسلام، ج2، ص: 199] از امام صادق علیه السلام درباره زنِ مومنۀ عارفه‌ای که در منطقه‌ای زندگی می‌کند که از همکیشانش کسی در آنجا نیست، آیا می‌تواند با غیر همکیشش ازدواج کند؟ یا اینکه باید با هم کفو خودش ازدواج کند فقط؟ حضرت فرمودند: ازدواج مرد مومن با زن مستضعفة فاسد العقیده اشکالی ندارد امّا با زن ناصبیة که پدرش هم ناصبی بوده جائز نیست. زن از ادب شوهرش می‌گیرد و شوهر زن را بر عقیده خود بر می‌گرداند. پس اگر خواستید با شکّاکان ازدواج کنید امّا به آنها زن ندهید. اما کسانی که ناصبی اند و دشمنی خاندن پیامبر را دارند و این امر را آشکار می‌کنند و در جامعه مشهور به این کارند و آنرا مذهب خود قرار داده‌اند، با ایشان معاشرت و دوستی و مناکحه(زن دادن و زن گرفتن) نکنید.
[2]. «عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ: ذُكِرَ النَّاصِبُ فَقَالَ لَا تُنَاكِحْهُمْ وَ لَا تَأْكُلْ ذَبِيحَتَهُمْ وَ لَا تَسْكُنْ مَعَهُمْ؛[تهذيب الأحكام (تحقيق خرسان)، ج7، ص: 303.] در محضر امام باقر علیه السلام سخن از ناصبی به میان آمد حضرت فرمودند: با ایشان مناکحه (زن دادن و زن گرفتن) نکنید و از ذبیحه ایشان نخورید و با ایشان در یکجا ساکن نشوید.»
[3]. امام صادق فرمودند:«الْكَذِبُ عَلَى اللَّهِ وَ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ وَ عَلَى الْأَوْصِيَاءِ مِنَ الْكَبَائِر؛[محاسن، ج1، ص118] دروغ بستن به خدا و رسول خدا و اوصیای ایشان از گناهان کبیره است.»