نمی‌گذارند با دختر خاله‌ام ازدواج کنم!

متاسفانه زیاد دیده می‌شود که در انتخاب همسر، اختلاف نظراتی بین جوانان و خانواده‌هایشان ایجاد می‌شود و هر کدام نیز تصوّر می‌کنند، نظر خودشان صحیح است و نظر فرد مقابل از روی لجاجت می‌باشد؛ البته در این بین، گاهی اوقات حقّ با خانواده‌ها بوده و گاهی اوقات حقّ با جوان می‌باشد و خانواده‌ها به اشتباه مانع از ازدواج فرزندشان با فرد مورد علاقه‌ی خود می‌شوند. عاقلانه‌ترین کار این است که در این موارد، خانواده‌ها و فرزندان‌شان به صورت منطقی با یکدیگر گفت و گو کرده و یکدیگر را متقاعد سازند. چندی پیش در انجمن رهروان ولایت سوالی دریافت شد که توجه به آن خالی از لطف نمی‌باشد: «سلام. من ٢٧ ساله و فوق ليسانس عمران هستم. چند مدتی است كه عاشق دختر خاله‌ام شده‌ام؛ او نیز من را دوست دارد؛ منتها با مخالفت شدید خانواده‌ی من مواجه شده‌ایم. خانواده آنها خوب هستند و دختر خوب و پاكی دارند؛ منتها سابقاً پدر او به خاطر ناراحتی قلبی با تجويز پزشك، كمی مواد مصرف می‌كرده و الان ترك كرده است؛ ولی عموهای او معتاد هستند. مادر من، با مشورتی که با پدربزرگم انجام داده است به این نتیجه رسیده‌اند که اين دختر به درد ما نمی‌خورد. آن دختر با تمام شرايط من از قبیل بيكار، بی‌خانه، بی‌ماشين بودن کنار آمده است؛ حتی حاضر شده برای كار با من به بوشهر يا عسلويه بي‌آید. آیا در اين بين، نظر من هیچ اهمیتی ندارد؟! چه انجام دهم كه خانواده راضی شوند؟»
پـاسـخ:
عرض سلام و احترام؛ یقینا تشکیل زندگی و مستقل شدن، حقّ هر دختر و پسری است که خواهان آن می‌باشند؛ منتها نه به هر قیمتی!
فرمودید: «مادرم، با مشورتی که با پدربزرگم انجام داده است به این نتیجه رسیده‌اند که اين دختر به درد ما نمی‌خورد»؛ خب علت را از ایشان جویا شوید؛ به هر حال دختر مقابل، خواهرزاده‌ی ایشان است، شاید نظر منفی مادر، صرفا به خاطر اعتیاد پدر و عموهای دختر نباشد؛ بلکه علل دیگری هم در بین بوده که شما و ما از آن بی‌خبر می‌باشیم؛ پس صحیح نیست ندانسته قضاوتی داشته باشیم و خیلی راحت حکم کنیم که مادر شما اشتباه می‌کنند!
در کنار این مساله توجه داشته باشید، درست است که نجابت و پاک دامنی دختر و پسر، یکی از شروط اصلی در تحقّق یک ازدواج خوب محسوب می‌شود، اما این، تمام مطلب نیست! بلکه می‌بایست برای انتخاب همسر به تمام زوایا دقت نمود تا بعدا نه فقط برای پسر، بلکه برای دختر هم مشکلی ایجاد نگردد!
پسری را می‌شناسم که موقعیت مشابه شما را داشت و ازدواج کرد اما به مرور زمان همین پسر برچسب‌های مختلفی را به دختر بی‌نوا زد که مثلا تو و خانواده‌ات چنان بودید و من لطف کردم تو را گرفتم... و زندگی را بر دختر بیچاره سیاه کرد!
آیا شما مطمئن هستید چنین حسّی را در آینده پیدا نخواهید کرد؟ مطمئن هستید که رضایت الان شما صرفا به خاطر نیاز نیست؟ آیا در آینده پدر و عموهای آن دختر را عامل فشار روحی بر علیه او نخواهید کرد؟!
اگر در صداقت خودتان مطمئن هستید و تعهد خواهید داد چنین مشکلاتی برای‌تان به وجود نخواهد آمد، خب در این مرحله مشکلی وجود ندارد. می‌توانید از مادرتان خواهش کرده و شرایط خودتان را مؤدبانه برای او بازگو کنید و خوبی‌های دختر را برای مادر تبیین نمائید.
«می‌توان با چرب و نرمی، خصم را بستن زبان ::: ما ز خوی نرم، بر زخم دهن‌ها مَرهمیم»
اما اگر مادر به هیچ عنوان راضی نشدند و اجازه ازدواج را بازهم ندادند، از ایشان گزینه‌های جایگزین را مطالبه کنید. به هر حال نمی‌شود که نسبت به این دختر مخالف باشند و شما را هم رها نمایند و هیچ اقدامی برای ازدواج شما انجام ندهند!
در این مسیر از راه اخلاق و ایمان خارج نشوید که ان شاءالله در نهایت به مقصود و عزّت دست خواهید یافت:
امام حسن عسكری(علیه‌السلام) می‌فرمایند: «مَا تَرَكَ الْحَقَّ عَزِيزٌ إِلَّا ذَلَّ وَ لَا أَخَذَ بِهِ ذَلِيلٌ إِلَّا عَزّ[1] هيچ عزيزی حق را رها نکرد جز اين كه خوار شد، و هيچ خواری به راه حق نرفت جز اين كه عزيز شد.»

امیدوارم به زودی ازدواج کنید و خوشبخت شوید.
------------------------------------------------------------------------
پی‌نوشت:
[1]. ابن شعبه حرانی، تحف العقول، ص ۴۸۹

معرفی منبع برای مطالعه بیشتر:
وصال مهرورزان، تقي زاده، محمد احسان، حسين زاده، اکرم، اصفهان، حديث راه عشق، چاپ سوم، 1387

همین مطلب را در انجمن نیز می‌توانید مشاهده بفرمائید: http://btid.org/node/88631