حلم و بردباری یکی از صفات اخلاقی خوب است که باید شخص مسلمان، آن را در وجود خود نهادینه کند.
یکی از صفاتی که در این دوره آخر الزمانی باید شخص مسلمان خود را به آن مجهز کند، حلم و بردباری است. امام هادی(علیه السلام) که تولد پر خیر و برکتش را در پیش رو داریم، در باره حلم و بردباری فرمودند: «هُوَ أن تَملِکَ نَفسَکَ وَ تَکظُمَ غَیظَکَ و لایَکُونُ ذالِکَ اِلّا مَعَ القُدرَةِ؛ (حلم) آن است که مالک نفس خود باشی و خشم خود را با وجود قدرت و توانایی بر انتقام، فرو خوری.»[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، ج11، ص291]. حضرت در این حدیث، این درس را به ما می‌آموزد که خشم خود را، مخصوصا در مواقع اعمال قدرت، کنترل کرده و از آن به نحو متعارف و بجا استفاده کنیم، و در نتیجه خود را به حلم و بردباری بیاراییم.
در این عصر و زمانه، کمبود حلم و بردباری در جامعه، و در مقابل فرو نخوردن خشم که در حدیث فوق نیز به آن اشاره شده است، باعث بروز آسیبهای جدی در جامعه شده است. می‌دانیم که خیلی از اختلافات خانوادگی که منجر به طلاق می‌شود، بر اثر رعایت نکردن حلم و بردباری و بالا نبودن ظرفیت درونی افراد است، و زمانی افراد به این نکته واقف می‌شوند که دیگر کار از کار گذشته است.
مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، نورى، حسين بن محمد تقى، محقق، مصحح: مؤسسة آل البيت عليهم السلام، ناشر: مؤسسة آل البيت عليهم السلام، سال چاپ: 1408 ق، ج11، ص291.