ادله اثبات معاد

دفع ضرر محتمل از لحاظ عقلی واجب است، یکی از آن موارد بحث معاد و آخرت می باشد که ادله نقلی و عقلی بر اثبات آن بیان شده است.

در جواب کسانی که می‌گویند کی رفته اون دنیا که خبر بیاره، چه جوابی بدهیم؟

مؤمن نيست كسى كه به اصلاح مَعادش اهتمام نورزد. 

ما نباید قیامت را فراموش کنیم؛ قیامت واقعه عظیمی است.

آیا در قیامت با همین جسم محشور می‌شویم یا با جسم دیگری؟

جهت عضویت در کانال ما در پیام رسان ایتا از طریق این لینک وارد شوید

خداوند در قرآن می‌فرماید: اگر به معاد و قیامت باور ندارید، زندگی را به محتضری که در حال جان دادن است برگردانید! چه ارتباط منطقی بین عدم باور به معاد و برگرداندن جان محتضر وجود دارد؟!

ادیان و مذاهبی که به پرستش خدای متعال دعوت می کنند و بشر را به نیکوکاری امر و از بدکاری نهی می نمایند، برای انسان، معاد و زندگی دیگری پس از مرگ قایلند، زیرا هرگز تردید نمی کنند که نیکوکاری وقتی ارزش خواهد داشت که پاداش نیکی به دنبال خود داشته باشد.

هر ممکنی به علتی که واجب است، منتهی می شود, ولی هر واجبی دیگر علت نمی خواهد, زیرا اگر علّت بخواهد, آن علّت اگر دوباره واجب باشد, بازعلت می خواهد و همین طور این تسلسل در علل است که محال می باشد. بو علی سینا این نحوه استدلال را بر این که خداوند متعال واجب الوجود است و نیازی به علّت ندارد, می نامند.

گروهى از حکما و عرفا به هر دو معاد جسمانی و روحانی معتقدند و مى گویند: روح در سراى دیگر به بدن بازگشت مى کند. آیات قرآن از نظریه اخیر پشتیبانى مى کند و قرآن به روشنى گواهى مى دهد معاد انسان ها روحانى و جسمانى است.

مادى بودن در قیامت و آخرت مادیتى خواهد بود که با قوانین مربوط به آن جا سازگار باشد به نحوى که قابلیت جاودانگى داشته باشد و فضولات نداشته باشد و موجب خستگى و ملالت نباشد.

میل به جاودانگی میلی حقیقی است، نه یک صورت و خیال ذهنی.