ادله قرآن

آیا قرآن را سلمان فارسی به پیامبر دیکته کرده و فرشته ی وحی در کار نبوده؟

عقيده مسلمانان از صدر اسلام تاكنون بر اين بوده است كه لفظ و محتوا هر دو وحيانى و از سوى خداوند است و پيامبر(ص) تنها نقش قابلى داشته است چنانكه قرآن مى فرمايد:«به يقين اين قرآن از سوى حكيم و دانايى، بر تو القا مى شود».

برخی رازهاى علمى قرآن عبارتند از:1. تركيب خاص نباتات.2. تلقيح نباتات. 3. قانون زوجيت و تعميم آن به عالم نباتات. 4. حركت وضعى و انتقالى زمين. 5. وجود يك قاره ديگر . 6. اصل كروى بودن زمين. 7. ارتباط بين پديد‏هاى جوى.

مراد از وجود قرآن در کتاب‌های گذشته نه بدان معنا است که تمام آیات قرآن با همین زبان و همین الفاظ و ذکر جزئیاتی چون جنگ بدر و حنین در کتاب‌های قدیمی نیز وجود دارد، بلکه کلیات آموزه‌های دینی که در قرآن وجود دارد را در دیگر کتب آسمانی نیز می توان یافت.

ویژگی های معنوی قرآن عبارتند از: 1. قرآن شعله‌ای فروزان2. مایه هدایت مردم.3. مایه هدایت پرهیزکاران4. جدا کننده حق از باطل 5. شفاء و رحمت برای مؤمنان 6. مایه آرامش روح و جان 7. قرآن برترین نعمت الهی 8. قرآن تجلی ذات اقدس الهی.

قرآن کریم که آخرین کتاب آسمانی است بر پیامبر اسلام(ص) نازل شد و تکمیل کننده شرایع پیشین است، و بدیهی است که کتاب‌های آسمانی قبل از خود را - مانند تورات، انجیل، صحف ابراهیم، زبور داوود - تأیید می‌کند، و تعالیم راستین آنها را نور و هدایتی از جانب خدا می‌داند.

یکی از چیزهایی که باعث جاذبة حُسن پذیرش قرآن میان مردم گردید، جنبة ادبی و هنری فوق العاده قوی است که از آن به فصاحت و بلاغت تعبیر می شود.

مهمترین دلیل بر عدم تحریف قرآن خداوند است  چرا که حافظ و پاسدار قرآن، خدای قادر و توانا است: «إنّا نحن نزّلنا الذکر و إنّا له لحافظون؛ ما قرآن را نازل کردیم و ما خود نگهدار آن خواهیم بود».

نسخه اصلي قرآن كريم مصحفي است كه علي (ع) آن را جمع آوري نموده است، ولي بايد توجه كرد مصحف امام على‏ (عليه السلام)، قرآن ديگرى يا مشتمل بر آياتى غير از آنچه در قرآن‏‌هاى موجود است، نيست.

قرآن گرچه در القاى آموزه‏‌هاى خود از مصاديق مربوط به منطقه عربستان و مردم عرب آن زمان استفاده كرده است؛ ولى بديهى است آنچه فرهنگ‏ساز است، پيام مثال‌‏ها و اصطلاحات است و پيام ‏ها فراتر از محدوديت زمان، مكان و قوم خاصى است.

 نزول قرآن يك جريان و امر طبيعى است؛ زيرا هر سخنور و دانشمندى، مطالب خويش را با زبان مخاطبان خود بيان مى‏‌كند و مى‏‌نويسد. خداوند متعال نيز در ارسال پيامبران و ابلاغ پيام‏ هاى خويش، همين رويه را به كار گرفته است.

حضرت علي(عليه‌السلام) فرمود: از حبيب خودم رسول خدا شنيدم كه فرمود: اميد بخشترين آيه قرآن اين آيه است: وَأَقِمِ الصَّلاَةَ طَرَفَيِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِّنَ اللَّيْلِ إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّـيِّئَاتِ ذَلِكَ ذِكْرَي لِلذَّاكِرِينَ ؛ (سوره هود آيه 114)