جهان در عصر ظهور

-توجه به سنت و سیره مبارک پیامبر اکرم علیه السلام در مدینه در قبال پیگیری مسئله جانشینی و توجه ویژه به عملکرد عالمان دینی نشان ازاهتمام وی به ولایت و اجرای احکام اسلام دارد.حضرت پیامبر اکرم علیه السلام برخی از اصحاب طراز اول خود مانند امیرالمومنین علی علیه السلام، اباذر و عمار را به عنوان جانشین هنگام هجرت از مدینه انتخاب میکردند و برای مناطق فتح شده هم نائبی از سوی خود برای رتق و فتق امور، تشریح احکام اسلام و  قضاوت بین مردم تازه مسلمان بر میگزیدند.عملکرد شاگردان مکتب اهل بیت در گسترش مکتب تشیع در قلوب و افکار  جوامع بدوی در سالهای بعد وفات پیامبر را نمی توان نادیده گرفت ائمه اطهار بخاطر کج فهمی جامعه ی مسلمین آن زمان از تکیه بر مسند امور حاکمیت دور ماندند وی از یک سو تحت مراقبت شدید دستگاه ظالم خلافت امویان و عباسیان واز سوی دیگر پاسخگویی به نیاز های دینی و مال شیعیان را بر خود  لازم میدانستند و حال ارتباط ائمه اطهار با شیعیان خود  با توجه به شرا ئط سخت تقیه و گستردگی قلمرو حضور شیعیان به تنهایی امکان پذیر نبود بلکه حضور نائبان عادل در چنین شرائطی امری ضروری می بود.

-تحقّق و نشر علم کامل مشروط به پیش نیازهایی است که تا محقق نشود نمی‌توان به علم کامل دست یافت؛ پیش نیازهایی که در زمان ظهور حضرت ولی‌عصر(عج) فراهم خواهد شد.