جهل خلیفه اول

یکی از مواردی که اهل سنت برای حجیت اجماع اهل حل و عقد به آن استناد می‌کنند، عملکرد خلیفه دوم، در تعیین شورای شش نفره بود.

چکیده: همیشه و در همه‌جا وقتی می‌خواهند رهبر و حاکم انتخاب کنند، بهترین شخص و لایق‌ترین شخص را انتخاب می‌کنند، یعنی کسی که از حیث اوصاف و ویژگی‌های درونی بهتر و بافضیلت‌تر از دیگران باشد و به گواه تاریخ و حتی اعتراف علمای اهل سنت، امیرالمومنین(علیه‌السلام) برتر از خلیفه اول بود، پس به مقام امامت و خلافت پیامبر عظیم الشان السلام(صلی‌الله‌علیه‌وآله) سزاوارتر بود.

چکیده: در منابع شیعه و اهل سنت نقل شده از خلیفه اول درباره این آیه «وَ فاكِهَةً وَ أَبًّا[عبس/31]» سؤال شد، او معنای «ابّا» را نمی‌دانست، لذا در پاسخ گفت: «اگر من بر مبنای راى خودم درباره كتاب خدا تعالى چيزى را بگويم كه نمى‌‏دانم، در اين صورت كدام آسمان بر سر من سايه مى‌‏افكند؟ يا كدام زمين من‌را بر روى خود مى‌‏كشد؟ يا چه كار كنم؟ و چه چاره انديشم؟ ما معناى «فاكهه» را مى‌‏دانيم، ولی معناى «أبّا» را خدا داناتر است».