حضرت فاطمه
سیره فداکارانه حضرت زهراء علیهاسلام در زندگی، دقیقا همان الگویی است که چرخه هم‌افزایی‌های منفی میان روابط زن و شوهر را می‌شکند و آن را به فضایی مثبت برای اِعمال تغییرات به جهت مثبت مبدل می‌گرداند و ما باید در زندگی خود، آن را به عنوان سرمشقی ماندگار در نظر داشته باشیم
-الگویی که اسلام برای سبک زندگی مسئولان و فرزندان آنها که حاکمان بر مردم هستند انتخاب کرده است نه‌تنها مسرفانه و همراه با مانور تجمل نیست بلکه الگویی سخت‌گیرانه است
اگرحضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) نبود، ولایت استمرار پیدا نمی‌کرد زیرا او وعاء (ظرف) امامت و درخت نبوت و ولایت است و اگر او نبود درخت نبوت و ولایت بدون میوه می‌ماند. از این‌رو، خداوند فرمود:«اگر فاطمه نبود، شما دو (پیامبر و امیرالمومنین) را نمی‌آفریدم» [1]
حضرت فاطمه (سلام‌الله‌علیها) دارای فضائل و مناقب فراوانی است. از نظر امام خمینی(رحمه‌الله) مهم‌ترین فضیلت آن حضرت، گفتگوی ایشان با جبرئیل بود. فضیلتی که فقط در مورد انسان‌های بلند مرتبه‌ای چون انبیاء اولوا العزم گزارش شده است.[1]
کلمه لعن یک معنی اش راندن و روی برگرداندن است، آنجایی که در قران و روایات لعنت خداوند آمده منظور دور کردن بنده از درگاه رحمت و توفیقش است و آنجایی که مومنان مجازند لعن کنند منظور دوری از راه آنها است، نه نفرین کردن!!
- فاطمه یعنی دور شده از بدیها، ما پیروان آن بانوی دو عالم، باید برای اثبات پیروی خود، از بدیها دوری گزینیم.
- یکی از مشهورترین روایات در میان فریقین، مضمون حدیث «فاطمة بضعة منی فمن آذاها فقد آذانی» است که پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) این سخن را با تعابیر مختلف در مواقع و موارد متعدد بیان فرموده است که هدفش علاوه بر معرفی و بیان جایگاه فاطمه(علیهاالسلام) نزد خداوند و رسولش، اخطار به پرهیز از آزار رساندن به حضرت فاطمه(علیه‌السلام) بود.
-حدیث «فاطمة بضعة منی ....» یکی از روایات متواتر در میان جوامع روایی شیعه و سنی است که امکان هیچ خدشه‌ای در اعتبار آن، وجود ندارد.
چکیده: فاطمه (سلام‌الله‌علیها) گر چه در اوج و بر فراز قله‌ی کمال است ولی با این حال، باز هم الگو و چراغ هدایت ما برای هدایت به سمت سعادت است.
