ولایت تشریعی

عدم توجه به قواعد فهم متن، باعث ایجاد شبهاتی پیرامون آیات قرآن می‌شود. دقت در معنای کلمات قرآن، توجه به تفاوت ولایت تکوینی و تشریعی و درنظر داشتن حکمت خداوند، کلیدهای پاسخ به این شبهات است.

برای شناخت جانشین به حق پیامبر راه‌های مختلفی وجود دارد. یکی از این راه‌ها، شناخت ویژگی‌ها و مقامات خلفاء بعد از پیامبر است. مقام ولایت تکوینی، مقامی است که به جز ائمه اطهار و در رأس آن‌ها امیرالمومنین علی علیه‌السلام، هیچ شخصی بعد از پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله از آن برخوردار نبوده است.

گروهی بر اساس روایات باب تفویض، براین باورند که پیامبر(ص) و امامان معصوم(ع) با اذن و اراده الهی بر تشریع نیز ولایت دارند.

ولایت تشریعی به‌ معنای تنظیم و تدبیر شئون فرد و جامعه در همه ابعاد زندگی از طریق جعل قانون و حکم می‌باشد.

خداوند متعال، این ولایت را به معصومان(ع) به عنوان مقام رسمی عطا کرده است تا به امور دینی و اجتماعی انسان‌ها رسیدگی کنند.

منظور از اطاعت در آیه 26 سوره روم اطاعت تکوینی همه موجودات عالم از خداوند می باشد

اسلام وقتی ختم نبوت را اعلام کرد. نه تنها به نبوت تشریعی، بلکه به نبوت تبلیغی هم خاتمه داد. بلوغ عقلی امت پیامبر به امور زیادی مرتبط است که در رأس آن وجود امامان (ع) حدود سه قرن از ابتدای قرن اول تا زمان غیبت کبری است در این مدت امامان (ع) توانستند جمعیت زیادی از دانشمندان دینی را آموزش داده و تربیت نمایند.