پرسمان شهادت امام صادق

امام صادق کاملا از جانشین و امام بعد از خود آگاهی داشتند و بارها مردم را به امامت امام موسی کاظم(علیه‌السلام) راهنمایی و هدایت کردند.

ذیل حدیث می تواند صدر حدیث را معنا کند، و حاکی از آن است که حضرت روی مصالحی او را به دوست داشتن آن دو نفر دعوت کرده است، و اگر واقعاً یک مطلب جدی بود هرگز ابی بصیر را که از نظر فکری صد در صد با این مطلب مخالف بود، روی بساط نمی نشاند و او را محبوبتر از مخالف او معرفی نمی کرد...

امام جعفر بن محمد (صادق) فرزند امام پنجم که در سال 83 هجری, متولد و در سال 148 هجری ( طبق روایات شیعه) به تحریک منصور خلیفه عباسی مسموم و شهید شده است.

تعصب برخی از عالمان اهل سنت در عدم نقل روایاتی که از امامان شیعه رسیده بود؛ زیرا با نقل روایات از امامان، شمار بسیاری از مقام علمی و برتری دانش آنها آگاهی می‌یافتند زیرا در صدد تضعیف آنها بودند و هستند

در اکثر کتب روایی شیعه، اخبار غیبی ائمه اطهار(علیهم‌السلام) نقل شده است.

امام صادق(علیه‌السلام) را صادق نامیدن تا از جعفر کذاب جدا شود.

همه ائمه اطهار(علیهم‌السلام) اخبار غیبی داشته‌اند، امام صادق(علیه‌السلام) نیز در برخی موارد به بیان مواردی از غیب پرداخته است.

اینکه گفته شود چون امام صادق(علیه‌السلام) از نسل ابوبکر است پس از وی بیزاری و تبری نمی‌جوید، سخنی بسیار سطحی و دور از نگاه قرآنی است.

- همه امامان فقه اهل سنت(ابوحنبل، ابوحنیفه، مالک و شافعی) یا بدون واسطه یا با واسطه شاگر امام صادق(علیه‌السلام) بوده و ایشان را عالم دهر نامیده‌اند.

منبع این روایت، کتب اهل سنت می‌باشد که مرحوم اربلی هم از همان منابع نقل قول کرده است و راوی نیز سنی مذهب می‌باشد، لذا ارزشی ندارد.

چگونه ممكن است امام صادق سيره و روش جدش امير المؤمنين و مادرش فاطمه زهرا عليهما السلام را فراموش كرده باشد ؛و به ولادتش از ابوبکر افتخار کند در صورتي كه امام علی و حضرت زهرا در تمام عمرشان لحظه‌اي با ابوبكر بيعت نكردند و خلافت او را به رسميت نشناختند و حضرت زهرا از ابوبکر غضبناک بود

- حضرت صادق(ع) خیلی برای شاگردانشان احترام قائل بودند و برای تلاش علمی آنها ارزش والایی قائل بودند و از آنها تقدیر هم می کردند.