مطالب دوستان یگانه پور حسین

با سلام و احترام در پاسخ به این سؤال باید گفت: 1. هر موجودی که زنده باشد دارای روح بوده و روح نیز دارای مراتبی است و از جهت شرافت نیز با یکدیگر فرق دارند. روح حیوان بر خلاف روح انسان وقتی جسم او از بین رفت روح او نیز از بین می رود زیرا روح او وابسته به نفس اوست برخلاف روح انسان که مجرد بوده و با از بین رفتن جسم از بین نمی رود و قابل محو شدن نیست. بنابر این برزخی برای حیوانات وجود ندارد. 2. ملاک حشر، فهم، شعور، اراده و اختیار است که تکالیفی را مترتب می‌کند و تمامی این ویژگی‌ها در حیوانات نیز در مرتبه‌ی پایین‌تر و ضعیف‌تر وجود دارد. اما این که همه اینها در قیامت محشور شوند ضرورت ندارد زیرا قیامت صحنه حسابرسی و بهره گیری از مسؤولیت هاست. 3. آیات و روایاتی که حاکی از حشر حیوانات است نشان می دهد که همه جنبدگان و از جمله حیوانات محشور می‌شود، هر چند که حشر آنها مانند انسان نیست، چرا که از قوای لازمه عقل، شعور، اختیار و بالتبع تکلیف، به حد انسان برخوردار نمی‌باشند. اما در خصوص این که حشر آنان چگونه است، و پس از حشر چه اتفاقی برایشان می‌افتد، اطلاعات دقیقی از قرآن و احادیث در اختیار نداریم. 4. حشر حیوانات برای انتصاف و حق گیری حیوانی از حیوان دیگر بوده است چنان که در روایتی از پیامبر (ص) که شیعه و سنی نقل کرده آمده که فردای قیامت حق حیوان بی شاخ از حیوان با شاخ گرفته می شود. پس از آن که انتصاف در قیامت حاصل شد هر دو میمیرند و بدنشان خاک می شود. لذا بعد از خاک شدن بدن ها دیگر بهشت یا جهنمی برای آنها وجود ندارد.

با سلام و احترام در پاسخ به این سؤال باید گفت: 1. به طور قطع دخالت سیاسی کشورهای خارجی در رشد یا نابودی اقتصاد یک کشور می تواند تأثیر گذار باشد چنان که مصداق های زیادی از این نوع سیاست های دخالت جویانه در تاریخ وجود دارد که اقتصاد و فرهنگ کشورها را به فنا برده است. اما نسبت به ایران باید گفت: این کشور هرگز خودسرانه در امور کشورهای دیگر دخالت سیاسی نکرده تا بخواهد اسباب نابودی اقتصاد آن کشور را به دنبال داشته باشد.  2. رشد یا نابودی اقتصادی یک کشور بستگی به مدیریت دولت و کارگزاران آن کشور دارد. چنان که کشور ایران در این سال های اخیر به سبب ضعف مدیریتی دچار مشکلات اقتصادی فراوانی شده است. هر چند دخالت های سیاسی می تواند تأثیر گذار باشد اما نه به آن اندازه ای که یک کشور را از جهت اقتصادی نابود کند زیرا مدیریت صحیح می تواند آن کشور را از بحران های زیادی نجات دهد. 3. چنان که بیان شد، ایران هرگز در امور کشورهای همسایه ای چون سوریه، لبنان، عراق، کوبا، ونزوئلا، یمن، افغانستان و دیگر کشورهای اسلامی دخالت نکرد و ورود سیاسی ایران در این کشورها به درخواست رئسای جمهور خود این کشورها و برای حل بحران سیاسی این کشورها و کمک به آن ها بوده است. چنان که حضور در سوریه و عراق برای بیرون راندن جبهه داعش و امثال آن بوده و اتفاقا در این راه نیروهای زیادی را نیز جمهوری اسلامی از دست داده است. 4 برخلاف ادعایی که شده امروزه اقتصاد عراق و سوریه و یمن و افغانستان را کشورهایی نابود کرده که سال های متمادی در خاک این کشورها پایگاه های نظامی زده و سرمایه های طبیعی و زیربنایی آن ها را به بهانه های مختلف به تاراج برده و به غیر از فقر و فلاکت و نابودی چیزی را برای مردم به ارمغان نیاورده است. چنان که حضور آمریکائی ها در عراق و افغانستان شاهد بارزی بر این مدعاست. 5. اختلافات درونی بین مذهبی در کنار حضور نیروهای خارجی در بین برخی از این کشورها مانند افغانستان و حضور گروه تروریستی طالبان که هدفی جز ویرانی و نابودی کشورها ندارند، نیز نقش به سزایی در فقر و عقب ماندگی اقتصادی در این کشور ها دارد و این فقر هیچ ارتباطی به ایران یا دیگر کشورهای اسلامی ندارد. 6. برخلاف ادعایی که شده آمارها نشان می دهد که ایران از جهت اقتصادی در رتبه خوبی از دنیا قرار دارد و اگر امروزه کمی با مشکلات اقتصادی برخورد کرده ایم به سبب ضعف مدیریتی بوده است و به طور قطع این مسأله نیز مقطعی و از آن نیز گذر خواهیم کرد. بنابر این این ادعا که ایران عمر اقتصادی آن روبه پایان است بر خلاف آمارهای بین المللی و بانک مرکزی جهانی است و امروزه آمارها خلاف این را ثابت می کند با اینکه ایران طی این سال های اخیر قربانی تروریست اقتصادی جهانی شده اما هم چنان در زمینه اقتصادی با تمام ضعف ها و سوء مدیریت ها فعال و تولید گر و صادرات کنند بوده است.

با سلام و ادب و احترام خدمت شما سوال شما دارای دوموضوع مستقلی است و برای رسیدن به پاسخ کامل و تفصیلی آن لازم است تا شما دوست گرامی به کتاب های کلامی رجوع کنید. برای نومنه می توانید به کتاب عقاید استاد آیت الله سبحانی رجوع کنید.  اما در پاسخ اجمالی  به سوالات شما که ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر دارد باید گفت: 1. امتحان و آزمایش الهی می تواند علت های مختلف و آثار متعددی به دنبال دشته باشد هرچند آزمایش ها با یکدیگر فرق دارد و بستگی به ظرفیت انسانها و اهداف این آزمایش ها دارد اما به طور کلی می تواند فلسفه این آزمایش ها را: در افزایش روحیه صبر و رضایت و شکرگزاری؛ تکامل انسان؛ جدا کردن افراد خوب و بد؛ تصفیه قلوب؛ تربیت و شکوفایی استعدادها؛ افزایش ایمان و پیدایش یقین و ... خلاصه نمود. برای نمونه یکی از آثار امتحان و آزمایش الهی از بندگان آنها از استعدادهای خدادادی آگاه می کند و با آگاهی از آنها از نقاط ضعف و قوت می تواند در رفع نقاط ضعف و تقویت نقاط قوتخود بکوشد. 2. اگر خداوند ما را امتحان نکند هیچ عملی از ما سر نمی زند و اگر عملی سر نزند استحقاق پاداش و کیفر نداریم و خلقت بهشت و جهنم لغو و بی فاید خواهد بود. مثل بنایی که تا کار نکند مزدی به او تعلق نمی گیرد. 2. آزمایش الهی از ناحیه خداوند متعال رحمت و نوعی تفضل بر بندگان است و سبب می شود تا انسان به وسیله این آزمایش ها به رشد و شکوفایی درونی برسد. 3. آزمایش لازمه حرکت نظام خلقت است و بدون آزمایش کمال و رشد و حرکت به سوی کمال و رسیدن به خدا معنا پیدا نمی کند. در این صورت انسان هیچ فرقی با حیوان و دیگر موجودات پیدا نمی کرد. انسان بر خلاف موجودات دیگر به سبب داشتن قوه عقل لازم است تا برای اداره امور زندگی خود بر مبنای عقل هادی حرکت کند و به طور قطع  عقل او را برای اداره زندگی و حرکت در مسیر درست از بسیاری از زشتی هایی که نفس انسان به آن میل دارد نهی می کند. این نهی و عمل نکردن بر میل نفس اماره سبب می شود تا انسان از زشتی ها فاصله بگیرد و به طور قطع این خود آزمایش بزرگی است که انسان ها در شب و روز با آن سر و کار دارد زیرا نفس اماره اگر کنترل نشود انسان را به سوی مقام حیوانیت سقوط می دهد و تمام داشته های انسانی او را از بین می برد. و در صورت سالم بیرون آمدن از این امتحانات و بلاها او را تا مقام فرشتگان و بلاتر از آن هم می کشاند. 4. یکی دیگر از فواید امتحان و بلاها، اتمام حجت است. یعنی خداوند هر چند از درون مخلوقات خود آگاه است اما خداوند این صحنه را ایجاد می کند تا حجت بر بنده تمام شود. اما نسبت به سوال دوم شما که هدف از خلقت چیست و اینکه من دوست نداشتم خلق شوم باید گفت: 5. خلقت انسان ها و جهان هستی با این عظمت و این نظم دقیق نمی توان بدون هدف خلق شده باشد و هر انسان عاقلی این را به خوبی می فهمد. و هیچ انسان عاقلی نمی پذیرد که انسان و جهان هستی بدون هدف خلق شده باشد زیاردر این صورت خلق نظام خلقت لغو خواهد بود. 6.  اگر چیزى لایق آفریده شدن باشد و خداوند آن‌را نیافریند، این نیافریدن با توجه به خیر بودن وجود، منع از خیر است و بخل محسوب می‌شود و بخل از خداوند محال است. بنابر این اگر سؤال شود چه چیز باعث شد خدا بیافریند؟ پاسخ می‌دهیم که فیاض بودن او باعث آفرینش شده است. 7. به طور قطع خلقت می تواند اهداف زیر را به دنبال داشته باشد: آزمايش و ابتلاء، آگاهي به يگانگي خدا، عبودیت و بندگی خدا، رسيدن به رحمت الهي. در این میان مي‌توان رسيدن به کمال و نزديک شدن به خداوند را بالاترين هدف آفرينش دانست، زیرا كه مراد از بندگي رسيدن به اوج كمال و قلّة سعادت بشري است و انسان كامل كسي است كه به جوار و آستان قرب الهي راه يافته و در نتيجه، از رحمت بي‌پايان او بهره‌مند شده است.