عذاب اخروی و بازدارندگی از گناه

با سلام و احترام
به دلایل زیر کسانی که در حقشان ظلمی شده است، تسلی خاطر پیدا می کنند، که حقشان پایمال نمی شود. هم چنین در بسیاری از موارد بازدارندگی از اعمال زشت در همین دنیا اتفاق می افتد؛
دلیل اول: خدا خلف وعده نمی کند؛ خداوند انسان را با هدف خلق کرد.[1] و به او مسیر را نشان داد.[2] و برای این مسیر رسولان و پیامبرانی فرستاد.[3] و به جهت این که می دانست بندگان نسبت به حقیقت، دارای مراتبِ مختلفی از درک و ایمان هستند. از این رو با دو وعده ی بشارتِ بهشت و بیم از عذاب جهنم[4] انگیزه ی رسیدن به حقیقت و ایمان و انگیزه برای دوری از ظلم و کفر را در بندگان تقویت کرد. و چنان چه خلاف این وعده را انجام دهد. و ظالمان را عذاب نکند، خلف وعده می شود. در صورتی که وعده خداوند حقیقت است.[5]
دلیل دوم: عدل خداوند؛ برخی مجازات ها در دنیا اتفاق می افتد ولی این روزِ آخرت است که به آن «یوم الدین» یعنی روز مجازات و پاداش گویند. [6] پس بخشی از مجازات که در دنیا انجام نشده قطعا در روز جزاء انجام می شود. مثلا شخصی 20 نفر را به قتل رسانیده است. نهایتا می توان یک جان او را در برابر آن 20 جان قصاص کرد. 19 جان دیگر می ماند برای آن دنیا. چنان چه در آن دنیا عذاب نشود خلاف عدالت خداوند است. درصورتی که خداوند عادل است.
دلیل سوم: از عذاب مظلوم کاسته می شود؛ در الميزان آمده است: بعضي از معاصي، حسنات صاحب خود را به شخص ديگري بار مي‌كند، مانند قتل؛ خداوند متعال فرموده: «اِنّي اُريدُ اَن تَبوءَ بِأِثمي وَ أِثمِكَ»، و اين معني در غيبت، بهتان و غیر آن ها، در رواياتي كه از پيغمبر ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ و ائمه اهل بيت عليهم السلام، مأثور است، وارد شده است؛ و هم چنين بعضي از طاعت‌ها هم گناهان صاحب خود را به غير او انتقال مي‌دهند.[7]
پی نوشت
1. سوره ذاریات،56  «و من جنّ و انس را نیافریدم، مگر برای این که مرا (به یکتایی) پرستش کنند.»
2. سوره انسان، 3 « ما راه را به او نشان داديم، خواه شاكر باشد (و پذيرا گردد) يا ناسپاس!»
3، 4. سوره انعام، 48 « و ما پیغمبران را جز برای آنکه مژده دهند و بترسانند نفرستادیم.... »
5. سوره یونس،55 « آگاه باشید که هر چه در آسمانها و زمین است ملک خداست و هم آگاه باشید که وعده خدا همه حق محض است، ولی اکثر خلق از آن آگه نیستند.»
6.تفسیر نمونه، ج1، صفحه66؛ «یوم الدین» یکی از نام های روز قیامت است، زیرا آن روز، روز جزا است و «دین» در لغت به معنى «جزا» مى باشد.
7. الميزان، ج2، ص181، س3.