با نظر مشاور محترم موافقم که باید ابتدا بفهمید که چرا او این کارها را انجام نمی دهد. من چند تا دلیل به ذهنم می رسد:
1- شاید در خانواده همسر شما رسم بوده که اینکارها را مادر خانواده انجام می داده و لذا همسر شما هم همینطور الگوبرداری کرده است( که اگر ایتطور باشد تغییر ذهنیت او بنظرم سخت است)
2- شاید اصلا کارهایی را که شما از او می خواهید مثل خرید کردن را بلدنیست و از طرفی هم بخاطر مرد بودنش نمیخواهد ابراز کند که بلد نیست
3- شاید خستگی ، تنبلی، و.... دلایل دیگر
اما یک راه حلی که به ذهنم می رسد و عملا هم دیده ام که اینکار جواب میدهد: اگر همسرتان مایل به خرید برای منزل نیست میتوانید در زمانهایی که او خسته نیست و خیابانها هم شلوغ و کلافه کننده نیست(چون ایشان از شلوغی خوشش نمی آید) "باهم" به خرید بروید. اما اصلا شما اجناس را انتخاب نکنید و برندارید و پولش را حساب نکنید و یا با مغازه دار چونه نزنید. اما وقتی در مورد جنس یا مارکی از شما پرسید نظرتان را بگویید. و سعی کنید در خرید خیلی خسته نشود و زود برگردید.
چندبار اینطور خرید های مشترک را انجام دهید تا اساسا خرید برایش عادی شود.
همچنین گاهی از او بخواهید در راه برگشت وسیله ای بخرد: مانند ماست- سس- (وسایل آسان و سبک)
ضمنا اگر شما خودتان ماشین دارید، بدانید این هم خودش مزید بر علت است که مسئولیتها به دوش شما بیفتد
تو مشکلت اینه که چرا خانواده شوهرت بهتون کمک مالی نمیکنند.
من یکی رو میشناسم که مشکلش اینه که چرا خانواده شوهرش بهشون کمک مالی می کنند!
دختره میگه من راضی ام که فقط نان و پنیر داشته باشم که بخورم اما همون نان و پنیر از دسترنج خودمون باشه و همسرم خودش بره مثل یک مرد واقعی کار کنه و مسئولیت زندگیشو بپذیره. نه اینکه باباش بهش خرجی بده
اولا شما هم مثل هرکس دیگری برای همسر و زندگی آینده ات آرزوها و ایده آلهایی داری و حق داری که همسرت رو بر اون اساس انتخاب کنی و زندگیت رو هم همونطوری بسازی. همونطوری که همسر شما هم همین حق رو داره. حالا اگر شما خودت فکر میکنی در انتخابت اشتباه کردی حق نداری بخاطر اشتباه خودت حق خوشبختی رو از همسرت بگیری. اون چه گناهی کرده که به امید زندگی خوب و زیبا اومده خواستگاریت ولی چون تو توی رویاهات چیز دیگه ای بوده و اشتباهی به این آدم بجای مرد رویاهات بله گفتی باید بسوزه. یادت باشه هیچ آدمی صد درصد ایده آل نیست حتی خودت. هروقت خودت صددرصد ایده آل شدی اونوقت حق داری از همسرت هم انتظار داشته باشی ایده آل باشه.
دوما از خودت چندتا سوال بپرس:
1- یک زن ایده آل و یک شوهر ایده آل از نظر تو چه ویژگی هایی بباید داشته باشن؟
2- بعد ببین چند تا از اون ویژگی ها در سعادت و خوشبختی واقعی تو (نه مقطعی) تاثیر دارند؟ و چند تاشون مقطعی و گذرا اند؟
3- حالا ببین چندتا از اون ویژگی های موثر(نه مقطعی) رو تو و همسرت دارید و چندتا نداری؟
می بینی که همسرت هم خوبیهایی داره و مطمئن باش اونطوری که مادر محترم شما میگن مهریه و تدارکات و مراسم در سعادت واقعیت تاثیری ندارند. مادرها بهترین ها رو برای بچه هاشون میخوان . این جور صحبتهایی که مامان شما دارند طبیعیه. از کنارشون بگذر چون گذرا اند و ابدیت چیز دیگریست.
بنظرم تو اگر طلاق بگیری تنهاتر و بی تکیه گاه تر میشی
و اگر هم خودکشی کنی لکه ننگ و بی آبرویی تو واسه خاواده ات دیگه پاک نمیشه و بدتر میشه
اما اگر عوض بشی ، این بی آبروییها تموم میشه.
زلیخا هم بی آبرو بود. اما عوض شد و شد عزیزِ عزیز مصر!
اگر شوهرت بهت میگه: تو زن پستی نیستی.خراب نیستی.فقط به این کار معتاد شدی و باید بزاری کنار.، این یعنی اون میخاد تو برگردی. بهت امیدواره.
تا ازت ناامید نشده برگرد
عوض شو
خیلیا عوض شدن، تو چرا نتونی؟!
بنظرم جدا شوهر خوبی داری. بهش حق بده که ازت دلخور باشه. اشکالی نداره که اون تو جمعهای شما نیاد و از غذای مادرت نمیخوره.
با نظر مشاور محترم موافقم که باید ابتدا بفهمید که چرا او این کارها را انجام نمی دهد. من چند تا دلیل به ذهنم می رسد:
1- شاید در خانواده همسر شما رسم بوده که اینکارها را مادر خانواده انجام می داده و لذا همسر شما هم همینطور الگوبرداری کرده است( که اگر ایتطور باشد تغییر ذهنیت او بنظرم سخت است)
2- شاید اصلا کارهایی را که شما از او می خواهید مثل خرید کردن را بلدنیست و از طرفی هم بخاطر مرد بودنش نمیخواهد ابراز کند که بلد نیست
3- شاید خستگی ، تنبلی، و.... دلایل دیگر
اما یک راه حلی که به ذهنم می رسد و عملا هم دیده ام که اینکار جواب میدهد: اگر همسرتان مایل به خرید برای منزل نیست میتوانید در زمانهایی که او خسته نیست و خیابانها هم شلوغ و کلافه کننده نیست(چون ایشان از شلوغی خوشش نمی آید) "باهم" به خرید بروید. اما اصلا شما اجناس را انتخاب نکنید و برندارید و پولش را حساب نکنید و یا با مغازه دار چونه نزنید. اما وقتی در مورد جنس یا مارکی از شما پرسید نظرتان را بگویید. و سعی کنید در خرید خیلی خسته نشود و زود برگردید.
چندبار اینطور خرید های مشترک را انجام دهید تا اساسا خرید برایش عادی شود.
همچنین گاهی از او بخواهید در راه برگشت وسیله ای بخرد: مانند ماست- سس- (وسایل آسان و سبک)
ضمنا اگر شما خودتان ماشین دارید، بدانید این هم خودش مزید بر علت است که مسئولیتها به دوش شما بیفتد
وای چه جالب!!
تو مشکلت اینه که چرا خانواده شوهرت بهتون کمک مالی نمیکنند.
من یکی رو میشناسم که مشکلش اینه که چرا خانواده شوهرش بهشون کمک مالی می کنند!
دختره میگه من راضی ام که فقط نان و پنیر داشته باشم که بخورم اما همون نان و پنیر از دسترنج خودمون باشه و همسرم خودش بره مثل یک مرد واقعی کار کنه و مسئولیت زندگیشو بپذیره. نه اینکه باباش بهش خرجی بده
دوست عزیز دوتا مطلب رو میخوام بهت بگم:
اولا شما هم مثل هرکس دیگری برای همسر و زندگی آینده ات آرزوها و ایده آلهایی داری و حق داری که همسرت رو بر اون اساس انتخاب کنی و زندگیت رو هم همونطوری بسازی. همونطوری که همسر شما هم همین حق رو داره. حالا اگر شما خودت فکر میکنی در انتخابت اشتباه کردی حق نداری بخاطر اشتباه خودت حق خوشبختی رو از همسرت بگیری. اون چه گناهی کرده که به امید زندگی خوب و زیبا اومده خواستگاریت ولی چون تو توی رویاهات چیز دیگه ای بوده و اشتباهی به این آدم بجای مرد رویاهات بله گفتی باید بسوزه. یادت باشه هیچ آدمی صد درصد ایده آل نیست حتی خودت. هروقت خودت صددرصد ایده آل شدی اونوقت حق داری از همسرت هم انتظار داشته باشی ایده آل باشه.
دوما از خودت چندتا سوال بپرس:
1- یک زن ایده آل و یک شوهر ایده آل از نظر تو چه ویژگی هایی بباید داشته باشن؟
2- بعد ببین چند تا از اون ویژگی ها در سعادت و خوشبختی واقعی تو (نه مقطعی) تاثیر دارند؟ و چند تاشون مقطعی و گذرا اند؟
3- حالا ببین چندتا از اون ویژگی های موثر(نه مقطعی) رو تو و همسرت دارید و چندتا نداری؟
می بینی که همسرت هم خوبیهایی داره و مطمئن باش اونطوری که مادر محترم شما میگن مهریه و تدارکات و مراسم در سعادت واقعیت تاثیری ندارند. مادرها بهترین ها رو برای بچه هاشون میخوان . این جور صحبتهایی که مامان شما دارند طبیعیه. از کنارشون بگذر چون گذرا اند و ابدیت چیز دیگریست.
به نور حقیقت بینی منور باشی
صفحه‌ها