مطالب دوستان توفیقی

ممنونم بابت راهنمایی هاتون مرسی بابت قوت قلبتون خدارو شکر روز ها اروم تر شده در رابطه با اینکه نوشتید معمولا بچه های دوساله میتونن شب رو راحت بخوابن متاسفانه پسر من اینطور نیست از زمان بدنیا امدنش تقریبا شب ها خواب اروم نداره اون موقع که کوچک تر شاید توقعی ازش نبود ولی حالا هم همینطور هست شب ها چند نوبت بیدار میشه و با صدای بلند گریه میکنه ...این رو هم بگم کلا از چیزی نمیترسه از تنهایی تاریکی یا غول و جن و ..این ها رو از اول مواظب بودم که نترسه ازش ....در رابطه با از شیر گرفتن هم خیلی وابستگی شدید داشت به شیر و اینکه چون شب ها زیاد بلند میشد تقریباً همش مشغول شیر خوردن بود و از این بابت خیلی اذیت میشدم و همین باعث شد زودتر از شیر بگیرمش ... من شاغل نیستم معمولا هم خودم پیشش هستم شاید همین که همش منو میبینه باعث میشه منو پس بزنه ولی با گذشت دو سال دوست دارم ارتباطم رو با اجتماع بیشتر کنم ....الان که بزرگ تر شده وقتایی که نصفه شب بیدار میشه علاوه بر گریه کردناش وقتی اروم میشه گاهی به چیز های نامعلومی اشاره می‌کنه یا یهو شروع به حرف زدن میکنه....خودم این تصور رو دارم که ممکنه خواب بدی دیده باشه یا از چیزی مثلا سایه ی مبل میترسه ....این پیام رو دارم ساعت ۵ صبح مینویسم در حالی که بچم روی پام خوابیده هر از چند گاهی بلند میشه منو نگاه میکنه و باز می‌خوابه .... این حالت هاش گاهی هر شب هست یه وقتایی هم که معمولا کمه تا صبح راحت می‌خوابه بدون اینکه بیدار بشه (شاید ده بار توی این دو سال) در رابطه با اینکه نوشتید بچه های این سنی خود محور هستند با توجه به اینکه وابستگی شدید به پدرش داره ولی بخاطر شرایط کاری ایشون رو کم میبینه حس میکنم این جدایی هم توی این رفتارش بی تاثیر نیست گاهی به بچه ی دوم فکر میکنم پیش خودم میگم امیرعلی هنوز شب بیداری هاش تموم نشده چطور میشه به بچه ی دیگه فکر کرد !  نا امید و خسته با اینده ی مبهم.