با عرض سلام و خسته نباشید خدمت شما پرسشگر گرامی:
در خصوص سوالی که مطرح کردید باید عرض کنیم در بررسی های رجالی این روایت از جمله روایات ضعیف و مرسل به شمار می آید، که اعتبار چندانی ندارد از این رو نباید شما زندگی خود را بر اساس یک روایت ضعیف دست خوش نگرانی کنید.
عرض سلام و ادب خدمت شما پرسشگر گرامی:
نکته ای که شما بیان کردید حدیث و یا آیه قرآن نیست، در واقع تحلیل اخلاقی و عرفانی هست که امام خمینی(ره) برای جلوگیری از ارتکاب گناه بیان کردند. نظر حقیر این هست که این بیان امام خمینی(ره) به عنوان یک استاد اخلاق و عرفان به شاگردانش به این خاطر بوده که شخص سالک سعی کند به امید توبه مرتکب گناه نشود. چرا که همیشه انسان موفق به توبه واقعی نمی شود. در واقع این سخن بیشتر ناظر به افرادی است که توبه آنها توبه واقعی نیست. باری به هر جهت جای هیچ گونه نا امیدی نیست چرا که
آنچه از آیات و روایات به دست می آید این است که انسانی که صادقانه توبه نصوح به درگاه الهی انجام دهد نه تنها اسم او در زمره ی گنهکاران قرار نمی گیرد بلکه بدی های او هم به حسنات تبدیل می شود. (إِلَّا مَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُوْلَئِكَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا؛[فرقان/70]مگر آن کسان که توبه کنند و ایمان آورند و کارهای شایسته کنند خدا، گناهانشان را به نیکیها بدل می کند و خدا آمرزنده و مهربان است.)
در واقع این چنین شخصی(توبه کننده) در کارنامه آخروی گناهی ندارد حتی پرونده او نزد فرشتگان مخفی می ماند و کسی از گناه او با خبر نمی شود.
لطفا به این آیه و نکات تحت آن توجه بفرمایید:
قُلْ يا عِبادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ «زمر/53»
بگو: «اى بندگان من كه بر نفس خويش اسراف (و ستم) كردهايد! از رحمت خداوند مأيوس نشويد، همانا خداوند همه ى گناهان را مى بخشد، زيرا كه او بسيار آمرزنده و مهربان است.»
نكته ها:
در تمام كلمات اين آيه لطف و مهر الهى نهفته است:
1. پيام بشارت را رسول خدا صريحاً اعلام كند. «قُلْ»
2. خداوند انسان را مخاطب قرار داده است. «يا»
3. خداوند همه را بندهى خود و لايق دريافت رحمتش دانسته است. «عِبادِيَ»
4. گناهكاران بر خود ستم كرده اند و به خدا ضررى نرسانده اند. «أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ»
5. يأس از رحمت، حرام است. «لا تَقْنَطُوا»
6. رحمت او محدود نيست. «رَحْمَةِ اللَّهِ» ( «رَحْمَةِ اللَّهِ» به جاى «رحمتى» رمز جامعيّت رحمت است، چون لفظ «اللَّهِ» جامعترين اسم اوست).
7. وعدهى رحمت قطعى است. «إِنَّ اللَّهَ»
8. كار خداوند بخشش دائمى است. «يَغْفِرُ»
9. خداوند همه ى گناهان را مى بخشد. «الذُّنُوبَ»
10. خداوند بر بخشش همه ى گناهان تأكيد دارد. «جَمِيعاً»
11. خدا بسيار بخشنده و رحيم است. «إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ»
خداوند با اين همه رأفت و مهربانى اعلام مىكند كه تهديدهاى آيات قبل، براى تربيت انسانهاست نه انتقام و كينه.
عرض سلام و ادب خدمت شما پرسشگر گرامی:
1-در خصوص سوالی که مطرح کردید باید عرض کنیم بله اگر واقعا شخصی توبه واقعی انجام بده و تصمیم جدید داشته باشه که دیگه اون گناه رو مرتکب نمی شه و اشتباهات قبلی رو اصلاح بکنه نه تنها گناه اون بخشیده می شه بلکه بر اساس آموزه های روایی و دینی خطاهای قبلی هم به واسطه لطف و رحمت الهی تبدیل به حسنات می شه البته باید به این مطب توجه داشته باشیم که هر گناهی توبه مخصوص به خود را می طلبد برای نمونه کسی که حق الناسی بر عهده داره قاعدتا باید حقوق مردم رو جبران بکنه و در خصوص حق الله هم به همین منوال هست حقوق الهی باید جبران بشه بر اساس روایات توبه کننده واقعی می بایست خطاهای قبلی رو اصلاح بکنه در این چنین فضای خدای متعال هم غفار الذنوب هست و بنده خودش رو مورد رحمت و مغفرت قرار خواهد داد و این مطلب نه تنها جای هیچ اشکال نیست بلکه مایه امید و سرور هست.
2-اینکه فرمودید حق اون کسی که گناه نکرده چه خواهد شد قاعدتا این چنین افرادی جایگاه والای خود را دارند و هیچ گاه به آنان ظلمی نخواهد شد. هر کسی به واسطه فیض و رحمت الهی به آنچه استحقاق دارد خواهد رسید بلکه بیشتر
3-مطلب سوم شما هم پاسخ داده شد، توبه کار واقعی وقتی حق توبه رو به درستی انجام دهد پاک خواهد شد و مورد مغفرت الهی قرار خواهد گرفت جای نا امیدی نیست.
4-و امام سخنی که در خصوص امام خمینی(ره) فرمودید نیاز به منبع و ادرس دقیق دارد تا اینکه سخن ایشان تحلیل و بررسی شود. بدون منبع و ادرس دقیق نمی شود مطبی را مورد استناد قرار داد و یا مورد بررسی قرار داد
با سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر گرامی در خصوص سوالی که مطرح کردید باید عرض کنیم این متن دعا در منابع روایی شیعی یافت نشد البته در منابع اهل سنت( در تفسیر روح البیان که از تفاسیر اهل سنت است ) صلواتی با عنوان صلوات کبیره این چنین ذکر شده است
اَلّلهُمَّ صَلِّ عَلی سَیِّدنا مُحَمَّدٌ مَا اخْتَلَفَ الْمَلَوان وَ تَعاقَبَ الْعَصْرانِ وَ کَرَّ الْجَدیدانِ وَ سْتَقْبَلَ الْفَرْقدانِ وَ بَلَّغْ رُوحَهُ وَ اَرْواحَ اَهْلِ بَیْتِهِ مِنّا التَّحِیَّهَ وَ السَّلامُ"،
عرض سلام و ادب:
در جواب این سوال توجه به چند نکته لازم و ضروری است.
1-ختم چهل روزه دعا و قران همانند نذر نیست که الزام آور باشد در ثانی همین که شما چهل روز قرائت هایی خاصی را رعایت می کنید ان شالله مکفی خواهد بود و نیاز نیست که شما از ابتدا شروع کنید، هر چند که در ختم ها رعایت پیوسته بودن روز بهتر می باشد ولی اگر یک روز فراموش شد می شود در روز بعد آن را جبران کرد.
3-این که بعضی از روزها قمر در عقرب باشید نیز خللی در چله شما وارد نمی کند.
با سلام و عرض ادب خدمت شما پرسشگر گرامی در خصوص سوالی که مطرح کردید توجه به چند نکته لازم و ضروری است.
نکته اول: آنچه در منابع تاریخی و اسلامی بیان شده به خوبی گویای این است که در زمان نزول فرشته وحی امام علی(علیه السلام) نیز صدای فرشته وحی را می شنیده است، از این رو آنچه شما دال بر عدم محرمیت امام علی و نشدیدن صدای وحی بیان کردید قابل تایید نیست. از امام علی(ع) در خطبه قاصعه این چنین نقل شده است:
«پیامبر هر سال در کوه حراءبه عبادت مى پرداخت و جز من کسى او را نمى دید...هنگامى که وحى بر آن حضرت نازل شد، صداى ناله شیطان را شنیدم، به رسول خداعرض کردم: این ناله چیست؟ فرمود: این ناله شیطان است و علت ناله اش این است که او از اینکه در روى زمین اطاعت شود، نا امید گشته است. آنچه را من مى شنوم تو نیز مى شنوى و آنچه را مى بینم تو نیز مى بینى جز اینکه تو پیامبر نیستى، بلکه وزیر (من) و بر خیر و نیکى هستى.»[1]
و یا اینکه از امام صادق (علیه السلام) این چنین نقل شده است:
«على(علیه السلام) پیش از رسالت پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله) همراه آن حضرت نور نبوترا مى دید و صداى فرشته را مى شنید. پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله) به او مى فرمود: اگر من خاتم پیامبران نبودم، تو شایستگى مقام نبوترا داشتى ولى تو وصى و وارث من، سرور اوصیا و پیشواى پرهیزگاران هستى.»[2]
نکته دوم: امام علی(علیه السلام) نه تنها نامحرم نبودند بلکه در زمان نزول فرشته وحی در کنار پیامبر بودن منابع اهل سنت به خوبی گواه بر این مطلب است:
«در کتب صحاح روایت شده است که وقتى جبرئیل براى نخستین بار بر پیامبر نازل گردید و او را به مقام رسالت مفتخر ساخت، على(علیه السلام) در کنار پیامبر اسلام بود.[3]
نکته سوم: با توجه نکاتی که بیان شد: قسمت پایانی سوال شما نیز جواب داده شد، در ثانی این که فرشته وحی بر پیامبر اکرم(ص) نازل می شود و به قلب امام علی(ع) نازل نمی شود هیچ ارتباطی با عدم عصت امام علی(ع) و علم لدونی ایشان ندارد.
نکته چهارم: این که بیان کردید در آیات مدنی در میان جمع بر پیامبر نازل می شوند نیز ارتباطی با محرم و یا نامحرم بودن مردم از آیات ندارد، چرا که هر چند فرشته وحی گاهی اوقات در میان جمع بر پیامبر نازل می شده است ولی با این حال صدای فرشته چیز نبود که مردم عادی بتواند از محتوای آن با خبر شوند.
پی نوشت:
[1]. نهج البلاغه، صبحى صالح، خطبه 192. «و لقد کان یجاور فى کل سنه بحرأ فاراه و لایراه غیرى... و لقد سمعت رنه الشیطان حین نزل الوحى علیه فقلت یا رسول الله ماهذه الرنه؟ فقال: هذا الشیطان قدایس من عبادته، انک تسمع ما اسمع و ترى ما ارى الا انک لست بنبى ولکنک لوزیر وانک لعلى خیر».
[2]. ابن ابى الحدید، شرح نهج البلاغه، تحقیق: محمد ابوالفضل ابراهیم، الطبعه الاولى قاهره، داراحیاء الکتب العربیه، 1378 ه.ق، ج 13، ص 210.
[3]. ابن ابى الحدید، شرح نهج البلاغه، تحقیق: محمد ابوالفضل ابراهیم، الطبعه الاولى قاهره، داراحیاء الکتب العربیه، 1378 ه.ق، ج 13، ص 208.
با عرض سلام خسته نباشید خدمت شما پرسشگر گرامی
در خصوص سوالی که مطرح کرید باید عرض کنیم یکی از ابعاد اعجاز قرآن، اعجار علمی آن است، در واقع بعضی از حقایق علمی موجود در عالم همچون جو زمین و کروی بودن آن شاید تا آن زمان برای برخی از انسانها قابل دسترسی نبود، در واقع این علم بعد از پیشرفت علوم طبیعی برای انسانها روشن شد است، البته این که شما در سوال خود مطرح کردید که آیا جنیان از این موضوع با خبر بوده اند یا خیر را شاید به درستی نتوان پاسخ داد ولی آنچه مسلم و قطعی است این است که میزان دانش و معرفت جنیان نیز در گرو میزان عطای الهی به ایشان است، در واقع این احتمال وجود دارد که خدای متعال آنان را از این دانش ها با خبر کرده باشد، در واقع دانش این موجودات دانشی ذاتی نیست بلکه میزان دانش و آگاهی ایشان نیز در گرو عنایت الهی به ایشان است.
عرض سلام و ادب خدمت شما کاربر گرامی:
در آداب عقد و مستحبات آن، خواندن سوره خاصی در هنگام اجرای خطبه سفارش نشده است. اگر از باب تبرک و تیمن قرآن را باز کنند و به آن بنگرند و سوره ای از آن، مانند سوره نور و يا سوره يس را بخوانند، خوب است؛ زیرا قرآن همه اش نور و هدایت است.
عرض سلام و ادب
به نظرم قبل از اینکه شما به دنبال دعایی برای استجابت بگردید بهتر هست که سری معارف در خصوص اجابت دعا رو تحصیل کنید. به نظرم خواندن مطالبی کهبه شما معرفی می شود در این خصوص به شما کمک شایانی می کند ومطالعه آن لازم و ضروری است
شرایط استجابت دعا در بیان امام صادق علیه السلام
نحوه ی دعا کردن و اجابت دعا چگونه است؟
زمان‌هایی که دعا در آن مستجاب است
دعايي كه ضامن اجابتش امام صادق علیه السلام است و ردخور ندارد
آیا اصرار بر دعا، موجب استجابت آن می شود؟
راز استجابت دعا
شرايط استجابت و موانع استجابت دعا چیست؟
Páginas