چشم انتظاری

مولامون امام زمان علیه السلام در یک سخن گُهربار، دوستها و منتظرای خودشون رو به این امر دعوت نمودن و در واقع از اونها خواستار دعا شدن، آن حضرت در سخنی زیبا و مختصر می فرمایند:
أَکْثِروا الدُعاء بِتَعْجیلِ الفَرَج، فَإنَّ ذلِکَ فَرَجکُمْ؛ [1]
برای تعجیل در فرج و ظهور من بسیار دعا کنید همانا این کار برای خودتان گشایش خواهد بود.
اگر عاشق دلسوخته  و شمع پروانه وجود ایشون، پا از این عالم مادّی و خاکی فراتر بزاره و چشم از آب و گِل این جهان برداره متوجّه اسرار این کلام میشه.
این گفته مولای مهربونه ، که مهر بی کرانش، از رحمانیّت و رحیمیّت پروردگارش نشأت میگیره.
ایشون که از سرگردانی بشریّت عموماً و مظلومیّت شیعیان و منتظرانشون خصوصاً، در غم و اندوه بسر می برن و منتظر فرج الهی اند؛ با این دل رنجور و غمگین، همگان را به دعا برای تعجیل در فرج و ظهور خودشون دعوت می كنن.
نکته دیگری که در این خواسته نهفته؛ کثرت و زیادی دعاست و این امر ممکن نمیشه، مگر با تکرار و ادامه اون.
یعنی کسی که بالاترین درجات انتظار رو داره، هرگز از چشم انتظاری خسته نمی شه، هرگز آثار نا اُمیدی در دل اون راه پیدا نمی كنه، چون اون منتظر محبوبشه و هر لحظه که به یاد محبوب خودش می افته آتش عشق و علاقه، در دل اون شعله می کشه.
بنابراین، منتظر ظهور حضرت مهدی علیه السلام از دعا دست برنمی داره، اون به یک دعا اکتفا نمی کنه، بلکه در همه لحظات زندگی خودش با یاد مولاش زندگی می کنه و برای ظهورش دعا می کنه.
تازه خدای مهربون آثار دعاش رو در مواقعی به اون نشون می ده و بخاطر همین بیشتر در دوری مولاش می سوزه و دعا می كنه.
از طرفی، مولاش هم آثار استجابت دعاشو گاه گاهی به اون نشون می دهه. اینجاست که منتظران، هرگز دست از دعا برنمی دارن و همیشه برای ظهور مولاشون دعا می کنن[2].
حالا که خدای متعال توفیق داده و تو زندگیمون با مقدّس ترین امر یعنی دعا برای ظهور امام زمان علیه السلام آشنا شدیم، بیایم کوتاهی خودمون رو با دعای بیشتر جبران كنیم و رضایت خدا و امام زمان علیه السلام رو بدست بیاریم.

پاورقی:
[1] کمال الدین: ج2 ص485.
[2] جلوه های نور از غدیر تا ظهور: ص168 و169.