یک سوال در خصوص کیفیت و کمیت اذکار

09:14 - 1400/05/03

سلام.با سپاس. می خواستم در باره ی تعداد اذکار بپرسم آیا لزوما باید همان تعداد باشد یا اگی مثلا گفته شده این دعا را ده بار بعد ازنماز صبح بخوانید ما یک مرتبه بخوانیم ولی بگوییم به نیت 10 مرتبه یا زیارت عاشورا نمیتوانیم بگوییم به نیت 100 مرتبه و آیا حتما باید صد مرتبه گفته شود؟ممنون.

-------------------------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/registe+635

http://btid.org/node/176490

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
14 + 1 =
*****
تصویر سید صادق میرمحمدی

با سلام و احترام خدمت شما سوال کننده محترم!

حکمتِ ذکر، یاد خداست و یاد خدا حد معینی ندارد و در هر حال و زمان و مکانی سفارش شده است؛ خداوند در قرآن می فرماید: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْرًا كَثِيرًا؛[1]اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! خدا را بسيار ياد كنيد.»  این مسئله مربوط به اذکار عام است. اما در روایات اهل بیت علیهم السلام و یا در کلام برخی علما و بزرگان علم اخلاق دستور العمل های خاصی برای ذکر وجود دارد که روش مخصوصی را به لحاظ زمان و مکان و تعداد توصیه می کنند. در این موارد باید به طور دقیق همان دستورات انجام شود تا نتیجه مطلوب حاصل شود؛ به تعبیر برخی بزرگان نتیجه مطلوب به منزلۀ گنجی است در دل زمین و تعداد و  روش اجرای دستورذکر، نقشه این گنج؛ از این رو برای رسیدن به آن باید دقیقا براساس نقشه عمل کرد. برخی  نیز اذکار را کلید  قفل مشکلات و تعداد اذکار را  دندانه های این کلید می دادند که با کم و زیاد شدن دندانه ها قفل هرگز باز نخواهد شد.[2]

پی نوشت:
[1] سوره احزاب، آیه 41
[2] حسن زاده آملی، رساله نور علی نور در ذکر وذاکر و مذکور، ص 54.