جایگاه و مقام انسانیت

سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر گرامی:

هر انسانی (چه پیامبران و چه امامان و چه غیره) دارای یک روح و نفس واحده هستند.

این نفس واحد، که به اون روح هم گفته می شه، دارای جَلَوات و قوایی است که به نفسهای سه گانه (اماره، لوامه و مطمئنه) شناخته میشن. هر کدام از این نفوس سه گانه، قوی و ضعیف میشن. نفس اماره حتی در پیامبران و امامان هم وجود دارد، چرا که اقتضای انسان بودن آنها این است. لکن چون از نفس مطمئنه قوی برخوردارند نفس اماره آنها مغلوب و کوچک شده است.

اگر بخواهیم تعریف خودمونی از نفس اماره داشته باشیم همان «منیت و خود پرستی» است . که انسان را به این سوق میده که هر آنچه هوا و هوسش خواست انجام بده (23 جاثیه)

اما ائمه طاهرین از منیت و خودپسندی بخاطر روحیه تعبد و نفس مطمئنه ای که داشتند، مبری بوده اند و نفس اماره خود را تحت کنترل خودشون درآوردن .

دلیل اینکه حتی در وجود پیامبران هم نفس اماره هست (اما مغلوب شده) این آیه قران است که :

وَ لَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنا بَعْضَ الْأَقاوِيلِ «44» لَأَخَذْنا مِنْهُ بِالْيَمِينِ «45» ثُمَّ لَقَطَعْنا مِنْهُ الْوَتِينَ «46» [1]

ترجمه : «و اگر پيامبر بعضى گفتارهاى ساختگى را به ما نسبت دهد، قطعاً او را با قدرت (و به قهر) مى‌گرفتيم. سپس رگ قلبش را قطع مى‌كرديم.»

پس پیامبران با اختیار و انتخاب خود، عبد خالص خدایند. و خداوند هم به این پایبندی پیامبران و امامان،علم داشته که آنها را به مقام رسالت و امامت رسانده است.

جهت اطلاع بیشتر از نفس و احکام آن به لینک زیر مراجعه بفرمایید

http://btid.org/node/180991

پی‌نوشت:

1- آیاتی از سوره حاقه