شوهرم وسواس داره

سلام و عرض ادب خدمت شما

سعی کنید حتی المقدور خودتون با همسرتون مواجه نشید، چرا که تذکرات شما، تنشزا خواهد بود و در روابطتتون اثر خواهد گذاشت. و به جای تذکر مطالبی که ارائه میشه رو نشونش بدید.

وسواس، یک مشکل فکری هست که به طور مکرر ذهن رو درگیر خودش می کنه، لازم به ذکر هست که وسواسی  ربطی به مذهب نداره، یعنی ریشه در امور مذهبی نداره، بلکه احکام شرعی (اگر بهش عمل بشه) با ظرافتی که داره مانع از وسواسی میشه. پس ریشه وسواسی، مذهب نیست، بله ممکنه  این مشکل در قالب مناسک دینی هم (طهارت یا نجاست، خواندن نماز، یا...) رسوخ کنه.

درون مایه وسواس، «شبهه» است و شبهه یعنی سوالات چند گزینه ای (معمولا دو گزینه ای) که ذهن در مورد کارهایی که انجام داده اید تصویر سازی می کند. "این کار رو کردم یا نکردم" "این رو شستم یا نشستم" "در ماشین رو بستم یا نبستم" "به اندازه کافی شستم یا نشستم" و از این دست.

وسواسی یک پیشینه داره. در گذشته وقتی به شک  خود، به کرات اعتنا کرده اید به مرور این "اعتنا کردن"، به دل شما به عنوان یک رفتار "نهادینه شده"  تبدیل شده به نحوی که در مواجهه با هر شکی ترتیب اثر داده اید. و چون در دل نهادینه شده، تا حدودی به عادت تبدیل شده.

حتما شنیدید که افراد وسواسی رو اگر به لحاظ ذهنی قانع کنید می گویند "می دونم، اما دلم راضی نمیشه"

راه حل

چون این مشکل از فضای ذهنی شما ناشی شده، درمان اون رو هم می بایست با تمرین ذهنی حل کرد!

اما چند راهکار

1- کارها و موقعیتهایی که در اونها دچار وسواس میشید رو یادداشت کنید. این یادداشت کردن باعث می شه که بعداً با تمرکز بیشتری اون کار رو برا اولین بار انجام بدید.

یک قاعده معقول و مسلّمی هست که آدما هنگام عمل، حواسشون بیشتر جمعه تا مدتی بعد از عمل. با این نکته ، اگر بعد از انجام بار اول یک کار، شک کردید که اون کار رو انجام دادید یا نه ؟ (که چالشی ترین موقعیت فرد همینجاست) برا برون رفت از این حالت ، چند تمرین ذهنی می توانید انجام بدید و تکرار کنید

* به خودتون بقبولونید که نظر و فکر من، اعتبار نداره. آنچه معیار است همان روش و سبک متعارف مردم هست (همسر، میتونه نقش مردم رو ایفا کنه)، و مردم در بار اول بیشتر از همیشه دقت می کنند، پس من هم کارم رو در همون بار اول درست انجام داده ام و به شک جدید اعتنا نمی کنم

* حساسیت خود رو نسبت به فکر و شک جدید کم کنید، مثلا اگر شک کردید که در رو بستید یا نه ؟ بگید اشکال نداره بذار باز بمونه. اگر شک کردید که شیرآب رو بستید یا نه؟ بگید بذار باز بمونه. و نظیر این
این جور جوابها رو برای سوالات بعدی که به طور زنجیروار به ذهنتون میاد ادامه بدید.
 مثلا اگر به ذهنتون اومد که «اگر در باز بمونه ممکنه گربه بیاد تو» شما بگید : "خب بیاد". "خب بشه" "خب بسوزه""خب نمازم باطل بشه"
به مرور وقتی از حساسیت این افکار وسواسی کم کردید، دل شما هم تسلیم ذهنیت شما خواهد شد و آروم میگیره!
این کار باعث میشه ذهنتون از "تنشها و افکار منفی" خلاص بشه و حس خوبی به شما دست بده. این حس خوب باعث میشه بر این روند استمرار ببخشید

آنچه افراد وسواسی معمولا دچارش هستند سریال سازی ذهنی است . که اونها رو از فکر اول ، تا فکر صدم می کشونه . اگر حساسیت خودتون رو به این روشی که گفته شد کم کنید، این افکار سریالی در همون قسمت اول یا دوم تموم میشه
* هنگام شک در کاری که انجام داده اید یا نه، چشماتون رو ببندید و ذهن خود رو مجبور به تصویر سازی کنید و خودتون رو در حالتی که اون کار رو دارید انجام می دید تصور کنید

2- افراد  وسواسی، معمولا روی افعال روزمره زوم می کنند. خیلی ریز می شن و همون مسائل ریز رو خیلی بزرگ  می بینند. برای مقابله با این میتونید ذهن خودتون رو به تصویر سوژه های بزرگ مثل کوه، آسمان ، کهکشان و.. تمرین بدید. تا متوجه بشید که این مسائل کوچک واقعا کوچک هستند. با این کار مقیاس درست تری از اشیاء به دستتون میاد.

3- اگر وسواسی شما در طهارت یا نجاست هست حکم شرعی و کلی در این جور موارد "بی اعتنایی" است.

مثلا اگر چیزی رو شستید و بعد شک کنید درست شستید یا نه ؟ نباید اعتنا کنید و بگید ان شاء الله درست شستم

اگر چیز پاکی رو شک کنید نجس شده یا نه؟ حکم شرعیش اینه که اعتنا نکنید و بگید ان شاءالله هنوز پاکه

نکته مهمی که در طهارت و نجاست شرعی هست اینه که ما موظف به واقعیت نیستیم. بلکه به میزان دانسته هامون تکلیف داریم.

وقتی یک چیزی نجس می شه که یقین داشته باشیم نجس شده (به نحوی که بتوان قسم خورد نجس شده). اگر یقین صددرصدی نداشته باشیم موظف به شستن نیستیم.(هر چند در واقع نجس بوده باشه)

باز هم  اگر نکته مبهمی داشتید در خدمتیم

موفق باشید