سلام من دانش آموزکنکوری هستم ۱۸سالمه جدیدا خیلی رورفتارم حساس شدم همش نگرانم این کاری که کردم اشتباه نباشه خیلی به خاطراشتباهاتم حرص میخورم اصلا این موضوع تمرکزمو بهم زده مثلا همش باخودمگم این کارم درست بود یانه ازدستم ناراحت شدن یا نشدن و..
ازاونجای که تو شهرماخیلی به روی رفتاردخترا حساس که مثلا کاراشتباه انجام ندن وگرنه مسخره میکنن ومیگن این دختره بدردنخوره کلا این وسواس هامنو خیلی اذیت میکنه نمی دونم چطوربرطرفش کنم
----------------------
کاربران محترم مي‌توانيد در همين بحث و يا مباحث ديگر انجمن نيز شرکت داشته باشيد: https://btid.org/fa/forums
همچنين مي‌توانيد سوالات جديد خود را از طريق اين آدرس ارسال کنيد: https://btid.org/fa/node/add/forum
تمامي کاربران مي‌توانند با عضويت در سايت نظرات و سوالاتي که ارسال ميکنند را به عنوان يک رزومه فعاليتي براي خود محفوظ نگه‌دارند و به آن استناد کنند و همچنين در مرور زمان نظراتشان جهت نمايش، ديگر منتظر تاييد مسئولين انجمن نيز نباشد؛ براي عضويت در سايت به آدرس مقابل مراجعه فرمائيد: https://btid.org/fa/user/register
سلام خدمت شما کاربر گرامی
وسواس فکری به راحتی قابل درمان هست، اگر بخواهید.
این وسواس فکری اگر اخیرا براتون اتفاق افتاده احتمالا ناشی از همان حس اضطرابی است که یا به خاطر کنکور یا همون فرهنگی که از شهرتون حکایت کردید باشه. این تکانه فکری که "نکنه بهم برچسب بد بزنن" شما رو دچار حساسیت کرده و این حساسیت شما رو به اضطراب رسونده و در نهایت این اضطراب، از قدرت بینش و شناخت در مورد ارزیابی رفتار خودتون کاسته. که در نتیجه ممکنه از خودتون سوال کنید که این کاری که انجام دادم درست بود یا خیر؟ و حال آنکه در غیر این فضا به راحتی می تونستید در مورد خوب یا بد بودن یک کار قضاوت کنید!
برای بر طرف کردن این وسواس باید اقدام کنید اما به هیچ وجه نباید باهاش مبارزه کنید. مبارزه مستقیم با افکار منفی باعث میشه تنش ذهنی شما عمیق تر بشه و اعتماد به نفستون رو ضعیف کنه ، در نتیجه دچار اشتباه بشید و با انجام کار اشتباه، روحیه تون خراب بشه و این روحیه خراب، مجددا اعتماد به نفستون رو ضعیف و همینطور در این چرخه قرار بگیرید.
بهترین راه درمان، بی تفاوت بودن هست. این بی تفاوتی از دو راه میسر میشه
1- بالا بردن جنبه شناختی خودتون. و تعیین معیارهای قوی برای خوب یا بد بودن یک رفتار، و بی اعتنایی نسبت به ملاکات پایین تر.
مثلا اگر برای حجاب، چادر رو انتخاب کردید و فکر می کنید "نکنه این چادری بودن من، من رو از دید مردم بندازه و تحقیر بشم"، چون توصیه خداوند رو بالاتر از نظر مردم می دونید پس اعتنایی به قضاوتهای مردم نخواهید کرد. وقتی مطمئن شدید فلان کار "درست" هست، برای شما فرقی نمی کنه مردم چه قضاوتی دارند. و این خداست که برخلاف حساب و کتابهای مردم، کارهای شما رو سازمان می ده. پس نگرانی برای چه؟
2- ناچیز دونستن فکر منفی که بهتون میرسه:
* شما نسبت به اموری بی تفاوت خواهید بود که ارزشی نداره. حالا این "بی ارزشی" رو شما می تونید به اون فکر تحمیل کنید. در حقیقت این فکرمنفی رو بجای مبارزه و فضای تنشی ، بپذیرید. مثلا اگر در مورد فلان کارتون وسواس فکری اومد سراغتون که نکنه فلان بشه و بعمان بشه! شما ضمن پذیرش این فکر می گید "خوب بشه" . اگر این فکر به ذهنتون اومد که با این کار از دید مردم افتادید، در جواب می گید "خوب بیفتم". با این تکنیک حس خوبی به شما دست میده که همین حس خوب، می تونه شما رو در ادامه این روند تقویت کنه.
* اگر فکر می کنید که فلان کار اشتباه بود یا خیر، بجای این تنش ذهنی بگید "اصلا فوقش اینه که اشتباه باشه، مگر مردم اشتباه نمی کنن، منم جزو مردمم و اشتباه می کنم، بالاتر از اینکه نیست" .
نکته : اینکه می گیم قبول کنید که هر اتفاقی براتون بیفته ، یا اینکه کار اشتباه رو عمدا بپذیرید، به این معنا نیست که واقعا می خواهیم از دید مردم بیفتید یا کار اشتباه کنید!خیر، هدف ما فقط خارج شدن شما از این اسارت فکری است. با چند نکته :
1- نگرشی که شما از مردم و فضای بیرون خود دارید (چون دچار این حالت هستید) واقعیت نداره . اینطور نیست که مردم لحظه به لحظه رفتار و سکنات شما رو زیر نظر بگیرند. مردم تو فکر مشکلات خودشون هستند و این مشکلات فرصت و مجالی برای این جور کارها بهشون نمیده! پس نگرانی برای چه؟
2- اگر هم در واقع در اثر دستپاچگی کار اشتباهی کنید فقط چند نفر مشاهده می کنن و اطلاع دارند. نه همه مردم. پس نگرانی برای چه؟
3- سعی کنید افکار مثبت رو به طور خواسته ، وارد ذهن خود کنید تا از چگالی افکار منفی تون کم بشه. افکار مثبت نسبت به آینده روشن تون، زندگی و ازدواج موفقتون و ...! ذهن گنجایش خاصی داره که اگر این ظرف رو با افکار مثبت پر کنید، مجالی برای ورود افکار منفی وجود نخواهد داشت.
موفق باشید